วันศุกร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

SILENT HILL: The Shot Message

                      SILENT HILL: The Shot Message 


                        ✍ BY Decibel Per - Oxide


การแสวงหาความสัมพันธ์กับผู้อื่นเป็นสัญญาณของความอ่อนแอ ... มันคือการหลีกเลี่ยงจากปัญหา 


สัตว์ที่แข็งแกร่งไม่เคยมีฝูง มันฉายเดี่ยว ต้องแค่ตัวเองเพื่อความอยู่รอด


พวกที่ทรยศตัวเองเพื่อให้ได้เข้ากลุ่มก็น่าสมเพช 

การใช้ชีวิตแบบนั้นมันไม่สวยงามอะไรเลย 


ชั้นอยากจะแข็งแกร่งด้วยตัวของชั้นเอง ไม่ต้องอาศัยพวกฟ้อง 

หากมีเพียงใครซักคนจะเข้าใจ สำหรับการประพฤติตัวแบบผู้ใหญ่ของชั้น






                                    Anita -  Maya …


                            บทที่ 1 - Cherry Blossom


                   Anita -  อะไรกันเนี่ย?  ... ก็ชั้นเพิ่งจะ .... 


📲

Maya - ชั้นอยากให้เธอดูอะไรบางอย่าง มาหาชั้นที่ห้องหน่อยได้มั๊ย? 

                Anita - จริงสิ มายา บอกให้ชั้นมาหาที่นี่นี่นา ....

                Anita - นี่เป็นโมเดลจำลองของตึกนี้สินะ 


           ภาพรวมของแผนการสร้าง Kettenstadt ขึ้นมาใหม่ 

Kettenstadt เมืองที่เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์อันยาวนาน เป็นฐานที่มั่นและเขตแดนที่เจริญรุ่งเรืองในช่วงไม่กี่ปีผ่านมา ผู้ที่มีอายุ 20 ปีได้เริ่มออกไปมากมายจนทำให้เกิดความกังวล จุดมุ่งหมายในโครงการคือสร้าง Kettenstadt ขึ้นมาใหม่ และฟื้นฟูให้รุ่งเรืองเหมือนในอดีต ด้วยความช่วยเหลือจากการลุงทุนของบริษัทจากประเทศจีน

โดยใช้ธีมว่า Revitalization (เติมพลังใหม่ให้มีชีวิตชีวา) 

ทรัพย์สินที่ถูกทิ้งร้างจากบริษัทของญี่ปุ่นในปี 2008 แห่งนี้เป็นปัญหามานานแล้ว แต่ด้วยการนำสิ่งเหล่านี้มาบูรณะใหม่ เราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแสดงวิสัยทัศน์ของเราผ่าน Kettenstadt ใหม่แห่งนี้


Anita - ว้าว แบบนี้ที่นี่ก็ไม่ได้แย่เสมอไปสินะ ..เนี่ยนะที่พ่อแม่ชั้นฝันถึง

แผนการบรูณะ Kettenstadt ขึ้นมาใหม่เกิดความล้มเหลวครั้งใหญ่ เนื่องจากการแพร่ระบาดของ โควิด และ การลดดอกเบี้ยจากนักลงทุนต่างชาติ แผนการพัฒนาเมืองแบบจั๊มสตาร์ทจึงล้มเหลวจากวิกฤติทางการเงินของโลกในปี 2008 ซึ่งส่งผลให้แผนดังกล่าวที่บริษัทนักลงทุนและสถาบันการเงินต้องทบทวนใหม่ 

และความพยายามครั้งที่สองก็ล้มเหลวเนื่องจากความแปรผันจากภายนอกที่เกิดการว่างงานมากขึ้น แม้สภาเมืองจะพยายามที่จะหาผู้เชี่ยวชาญมาหาแผนพื้นฟู แต่ก็ยังไม่มีความเป็นรูปธรรมที่ดีพอ 


                     Anita - เธออยู่ไหนเนี่ย มายา ?


28 กันยายน 2021

ประกาศเชิญเข้าร่วมการประชุม 

ถึงผู้อยู่อาศัยในวิลล่าทุกท่าน

เราได้คำตอบจากคำถามมากมายของพวกท่านเกี่ยวกับการบริหารจัดการอาคารแห่งนี้ และตอนนี้เรามีข่าวล่าสุดจะแจ้ง เราจึงอยากจะให้มีการประชุมเพื่อแจ้งอย่างเป็นทางการ  เราหวังว่าทุกท่านจะมาเข้าร่วมได้อย่างพร้อมเพรียง  


🔳ห้อง 202 

Anita -   มายาเป็นคนวาดมันหรอเนี่ย?  …C.B Cherry Blossom ใช่ นั่นคือลายเซ็นของ มายา ... เธอนี่มันสุดยอดจริงๆเลย 


Maya - เมืองนี้มันเป็นเพียงฝืนผ้าใบที่ว่างเปล่า ที่กำลังร้องขอให้เราช่วยแต่งแต้มด้วยความหวังและความฝันของเรา ชั้นอยากแสดงด้านที่ซ่อนเร้นของเด็กสาว แรงดลใจและและแรงกระตุ้นของพวกเขา 

Maya - แล้วเธอล่ะ ซ่อนอะไรอยู่ข้างใน ?  ยังไปสนเลยว่าคนอื่นมันจะว่ายังไง จงภูมิใจในตัวเองเถอะนะ 


           Anita - เฮ้ออ ... ชั้นจะภูมิใจในตัวเองได้ยังไงกัน ?

สำหรับศิลปินกราฟฟิตี้ สีสเปรย์และพนังเปล่าคือสิ่งที่พวกคุณต้องการในเมือง Kettenstadt พนังที่ว่างเปล่าของอาคารอาพาร์ตเม้นต์จะเป็นเหมือนผืนผ้าใบสำหรับศิลปินทุกคน โดยจะเห็นว่ามีภาพใหม่ๆปรากฏเพิ่มขึ้นทุกวัน 

คนดังแห่งโลกโซเชียล ฉายา C.B ก็เช่นกัน ด้วยความหลงใหลในดอกไม้ของเธอ จึงเหมาะอย่างยิ่งกับชื่อของเธอ C.B ที่แปลว่า ดอกซากุระ 

งานศิลปะของ C.B ยังคงครองใจหนุ่มสาวในวงกว้าง ดังนั้นเราจึงตัดสินใจติดต่อให้เธอมาพูดคุย ซึ่งเธอได้พูดว่า 

ทั้งหมดที่ชั้นทำก็เพื่อแสดงความรู้สึกของเด็กสาวเหล่านี้จากภายในซึ่งไม่สามารถแสดงออกมาภายนอกได้ ถ้ามีเธอคนไหนที่เกิดเชื่อมโยงกับสาวๆในงานองชั้นก็แสดงว่า เธอเป็นเหมือนกัน 

C.B เสริมว่า ดอกไม้ที่เธอวาดบนตัวเด็กสาวมันบานสะพรั่งออกมาจากรอยแผลที่เธอแบกรับเอาไว้  ดอกไม้เป็นตัวแทนของเด็กสาวในการเอาชนะความชอกช้ำในอดีต หรืออย่างน้อยก็คิดว่าจะทำแบบนั้น 


Anita - ทุกคนต่างก็เห็นว่าเธอมีความสามารถแค่ไหน ซึ่งไม่ใกล้เคียงกับชั้นเลยซักนิด 



📲

Amelie - ขอโทษทีที่ตอบเช้า ชั้นเผลอหลับไปน่ะ 

Anita - ช่างเถอะ แล้วเธอเป็นไงบ้าง ?

Amelie - ได้พักหน่อยก็ดีขึ้นเยอะเลยล่ะ ชั้นไม่ได้ตั้งใจให้เธอกังวลหรืออะไรหรอกนะ 

Anita - ไม่ต้องซีเรียส เธอดีขึ้นก็โอเคแล้ว

Amelie - ก็ยังมีเพลียๆนิดหน่อยย แต่เดี๋ยวชั้นก็ดีขึ้นไม่ต้องห่วง


               Anita - เฮ้อ ค่อยโล่งอกหน่อย .... 



🔳ห้อง 205 



Anita - ห้องนี้มันเป็นบ้าอะไรเนี่ย? ทำไมมีแต่สติ๊กเกอร์โน้ตเต็มไปหมดเลย 

ขี้แพ้!!  งี่เง่า !! ไอ้คนโกหก !!  บ้าบอ  ขี้แง! น่าเกลียด !! ชั้นเกลียดแก ไอ้โง่ ไปไกลๆซะ !!

            Anita - ดูท่า เธอคงไม่ได้โลกสวยเท่าไหร่สินะ ...


การทอดทิ้งและการทารุณกรรมเด็กในเมือง Kettenstadt

จากการสำรวจทางสถิติ อัตตาการล่วงละเมิดเด็กๆใน Kettenstadt ในปีที่แล้วเกือบสองเท่าของอัตตาเฉลี่ยของประเทศต่างๆที่พัฒนาแล้วในยุโรป ซึ่งอาจเป็นสาเหตุจากความยากจนจากการถดถอยของเศษฐกิจเมื่อเร็วๆนี้ 

         Anita - ยาแก้ซึมเศร้า ...ชั้นว่าชั้นพอแล้วกับยาแบนี้ 


ทั้งหมดเป็นความผิดของแก !! สิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็เพราะแก!

                          หนูเสียใจ ...หนูขอโทษ ...


                              Anita - แม่ ....ฮื้ออๆๆ 


📲

Amelie - แล้วเธอล่ะ Anita เป็นไงบ้าง ? 

Anita - ชั้นทำไม?

Amelie -ก็ดูเธอไม่ค่อยเหมือนทุกวัน 

Anita - ชั้นสบายดี ไม่ต้องห่วงชั้นหรอกน่า

Amelie - ก็รู้อยู่ว่ายังไงชั้นก็ห่วง

 Anita - ชั้นกินยาเรียบร้อยแล้วน่า 

Amelie - กินยาก็ดีแล้ว แต่ก็ต้องบำบัดด้วยนะ

Anita - บอกเลยว่านั่นมันไม่ช่วยอะไรหรอก การคุยกับผู้ใหญ่มันไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นหรอก

 Amelie - เพื่อนในห้องเราบางคนก็ไปรักษาที่โรงบาลนะ เธอไม่ต้องแบกรับอะไรทุกอย่างคนเดียวหรอกนะ

Anita - ชั้นรู้ ถ้าชั้นต้องการอะไรแล้วจะบอกก็แล้วกันนะ 

Amelie - พวกเขารู้สึกไม่ดีรู้มั๊ย ทุกคนนั่นแหละ 

     Anita - มายา หรอ?  ห๊ะ ไม่ใช่แล้ว ! มันตัวบ้าอะไรวะเนี่ย !?


➽>> หันหลังกลับวิ่งหนีไปจนถึงห้องสุดทาง 


Anita - ชั้นรอดแล้วหรอ ?  มันไปไหนแล้ว !? แล้วมันเป็นตัวบ้าอะไร!?


Maya - เธอมาถึงแล้วหรอ?  ชั้นอยู่ในสตูดิโอ 

Anita - มายา มันมีตัวประหลาดอยู่ที่นี่ด้วยนะ เธอไม่เป็นไรนะ?


การฆ่าตัวตายของวัยรุ่นยังดำเนินต่อไปในอาคารที่น่ารังเกียจแห่งนี้

อาพาร์ทเมนต์เก่าแก่แห่งนึงในเมือง Kettenstadtขึ้นชื่อเรื่องการฆ่าตัวตาย โดยมีเด็กสาววัยรุ่นกระโดดลงมาจากหลังคาทุกปี คงเพราะอาคารหลังนี้ก็ถูกทิ้งร้างมานับตั้งแต่บริษัทผู้รับผิดชอบล้มละลาย จึงทำให้เข้าถึงได้ง่าย จนเป็นเหตุการณ์ที่เกิดซ้ำซากอยู่ตลอด คนรุ่นใหม่และคนตกงานไม่ได้ถูกขัดขวางจากชื่อเสียงอันเลวร้ายของอาคารหลังนี้  โดยยังมีคนเข้ามายังอาคารนี้ต่อ แม้ศิลปินกราฟฟิตี้ก็ยังมาใช้อาคารแห่งนี้ในการทำงาน ในขณะเดียวกันความกังวลต่อความปลอดภัยของผู้ที่อาศัยอยู่ในท้องถิ่นยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง  


Maya - ดอกซากุระบานสะพรั่งในอุ้งมือของความตาย ในขณะที่ดอกไม้ส่วนใหญ่ เน่าเปื่อยและร่วงโรย นั่นคือ ราคาของชีวิตใหม่ แต่ไม่ใช่ดอกซากุระ 

Maya - พวกมันบานสะพรั่งอย่างสวยงาม และร่วงโรยอย่างงดงาม ชั้นอยากให้ชีวิตชั้นเป็นแบบนั้น 

Anita - ทำไมเธอไม่ตอบซะทีเนี่ย !?  ไม่เอาน่า !  ชั้นต้องตามหาเธอ 

     Anita - ไอ้ตัวประหลาดบ้านั่นมันไปรึยังก็ไม่รู้  ไปแล้วใช่มั๊ย?

Anita - บ้าเอ้ยย .. โคตรหลอนอ่ะ หวังว่าเธอคงจะปลอดภัยนะ มายา


📲

Amilie - เธอยังคิดเรื่องต่อวิทยาลัยอีกมั๊ย?

Anita - ไม่แล้ว 

Amilie - ก็ไม่จำเป็นต้องตัดสินใจทันทีก็ได้นี่ 

Anita - แล้วเอ่อ ถ้าเธอไปเรียนต่อแล้วเธอจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้วงั้นหรอ?

Amilie - บ้าหรอ ยังไงชั้นก็ต้องกลับมา ครอบครัวชั้นเอาตายแน่ถ้าชั้นไม่กลับบ้านเลยอ่ะนะ แต่ก็นะ เธอลองเอาไปคิดดูอีกที่ก็แล้วกันนะ

Anita - ชั้นบอกแล้วว่าชั้นไม่ไป มันไม่ใช่สำหรับชั้นจริงๆ การเรียน มันไม่ใช่สำหรับชั้นหรอก

Amilie - ชั้นก็บอกแล้วว่าชั้นจะช่วยไง

Anita - ไม่เป็นไร ยังไงชั้นก็ไม่รอดเชื่อสิ ชั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาไปแล้วจะเรียนยังไง

Amilie - ไม่จริงซะหน่อย  เธอกดดันตัวเองมากไปเปล่า มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ ภูมิใจในตัวเองบ้างสิ แล้วภาพวาดที่ส่งให้ชั้นดูมันคือ? ถ้าเธอลองเลือกเรียนสายศิลปะอาจได้งานดีๆก็ได้

Anita - ชั้นไม่ใช่มายา โอเค๊ !?

Maya - อ๋อ รู้แล้ว เธอคงไม่ชอบที่นี่สินะ ก็ไม่ว่ากันหรอก ผู้คนในเมืองนี้มองว่าภาพกราฟฟิตี้มันเป็นแค่ภาพดูเดิ้ลอาร์ทที่ไร้ค่า 

     Maya - และเพื่อนในห้องชั้นก็พูดเกี่ยวกับชั้น ...แบบนั้น

Maya - คงไม่ใช่ความคิดที่ดีแน่ถ้าต้องไปจากเมืองนี้จริงๆ สิ่งที่ดีที่สุดของกราฟฟิตี้คือโลกคือฝืนผ้าใบของคุณ และตราบใดที่ชั้นยังอยู่กับเธอ ชั้นก็สามารถสนุกได้ทุกที 


🔳ห้อง 214 

      Anita - ที่นี่ไง สตูดิโอของมายา ... มายา เธออยู่ไหนเนี่ย !?

Anita - มายาสเก็ตซ์ภาพพวกนี้หรอ? นี่ขนาดยังไม่เสร็จยังสวยขนาดนี้ ดูเธอมีความสุขจัง ..หมายถึง ชีวิตใหม่หรอ? การเติมเต็มให้ชีวิต ...

📲

Maya - มาถึงห้องแล้วหรอ?
Anita - แล้วเธออยู่ไหน? ที่นี่อันตรายมากเราต้องรีบออกไปนะ ตอบหน่อยสิ มายา ! ได้โปรด !!

   Anita - บ้าเอ้ย ทำไมนางไม่ตอบวะเนี่ย!? เธออยู่ไหนเนี่ย มายา?


       Anita - หรือนี่ชั้นอาการกำเริบ ชั้นกำลังจะเป็นบ้าหรอ? 

      Anita - ภาพนี้สวยจังเลย Maya ใช้ใครเป็นแบบกันนะ ?

Anita - เธอเอาภาพนี้โพสต์ลงด้วยสินะ ? … โห คนติดตามเธอเยอะจัง 


Anita - แล้วดูของชั้น ... ชั้นเสียคนติดตามไปอีกแล้ว ....อืมม มีผู้ติดตามใหม่ด้วยหรอเนี่ย ชั้นคงต้องโพสต์อะไรแบบนี้บ้างแล้ว จะได้มีคนกดไลท์เยอะๆแบบของมายา

ว้าววว ทำเป็นเซ็กซี่ !!! 

หยุดถ่ายภาพน่าเบื่อแล้วสินะ ถ้าไม่ทำเซ็กซี่ก็ไม่มีคนติดตามใช่ป่ะ!?

นี่เธอเกลียดผู้ติดตามเธอหรอ? 

ยินดีด้วย เธอมีผู้ติดตามทะลุยอดแล้ว!!

ไม่เอาน่าเราอยากได้รูปเซ็กซี่อีก !!


       Anita - หยุดได้แล้ว!  ได้โปรด หยุด!! บอกให้หยุดไง !!!


📲Amilie - ชั้นต้องขอโทษด้วยนะ ดูเหมือนเธอคงกำลังยุ่งแน่ๆเลย งั้นชั้นวางสายแล้วนะ ชั้นนี่มันเห็นแก่ตัวจริงๆ ชั้นขอโทษนะ 

📲

Anita - ไม่ๆ ชั้นเองก็ไม่ควรทำอะไรบ้าๆแบบนั้นเหมือนกัน
Amilie - ขอบคุณนะ Anita  ชั้นคิดว่าชั้นทำใจยอมรับเรื่องการตายของมายาได้แล้วล่ะ

📲

Anita - ห๊ะ?
Amilie - ทำไมเธอต้องโดดตึกด้วย? ทำไมเธอถึงต้องตาย??
Anita - มายาตายแล้วหรอ .....?

Anita - เดี๋ยวนะ มายาตายจริงๆหรอ? ...ทำไม ..ทำไมชั้นถึงลืมได้เนี่ย?

       Amilie - เธอโอเคมั๊ย Anita? … ฮัลโหล !? ….. ฮัลโหล !?

                             Anita - ถ้างั้นแล้วนี่ใคร ?


                         📲  Maya - ค้นหามัน 

➽>> ทันทีที่ออกจากห้อง เมื่อหน้าจอโทรศัพท์เริ่มรวน นั่นแปลว่า กำลังเข้าสู่มิติ Silent hill และการไล่ล่าจากตัวประหลาดลึกลับก็จะเริ่มต้นขึ้น

➽>> ซึ่งครั้งนี้เป็นการไล่ล่าครั้งแรกของมัน เส้นทางจึงไม่ได้วกวนมาก สามารถวิ่งหนีไปตามทางจนถึงบันไดทางขึ้นดาดฟ้าได้ไม่ยาก


     Anita - ถึงมายาจะตายไปแล้ว แต่ ผลงานของเธอยังคงอยู่

Anita - แถมมีผู้ติดตามมากขึ้นด้วย แต่กลับไม่มีใครสนใจหรอสังเกตุเห็นชั้นเลย 


                     Anita - ตรงนี้คือที่ที่มายาโดดลงไปสินะ ...

                        ทั้งหมดมันเป็นความผิดของเธอ !!

                           สิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นก็เพราะเธอ !

                    Anita - บางที ชั้นอาจเป็น เหมือนเธอ 






                       บทที่ 2 : Witch of the Far East




Anita - ห๊ะ!? … ทำไมชั้นกลับมาที่นี่อีก ..ก็ชั้น ...ทำไมถึงไม่ตาย?


📲

Maya - เธอค้นหามันเจอรึยัง?
Anita - หาอะไร?
Maya - เธอจะไปไหนไม่ได้จนกว่าจะค้นหามันเจอ 
Anita - นี่ใช่เธอจริงๆหรอมายา ?
Maya - เธอจะไปไหนไม่ได้จนกว่าจะค้นหามันเจอ
Anita - มายาตายแล้ว เธอไม่ใช่มายา !
Maya - เธอจะไปไหนไม่ได้จนกว่าจะค้นหามันเจอ
Anita - ใครแม่งแกล้งวะเนี่ย !?
Maya - เธอจะไปไหนไม่ได้จนกว่าจะค้นหามันเจอ
Anita - บอกมาเดี๋ยวนี้ !!!


                                  Anita - บ้าเอ้ยย ..แบตชั้น !!


                    Anita - อะไรกันเนี่ย? ใครทำแบบนี้ ?


Anita - อ่า แบต? ไฟใช้ได้แล้ว ..ต้องมีใครซักคนทำลายภาพของมายาแน่ๆเลย ทำไปทำไมเนี่ย?


Anita - เฮ้อ ไอ้พวกว่างงาน ไม่มีอะไรจะทำให้มันดีกว่านี้แล้วรึยังไงเนี่ย? เดี๋ยวนะ ชั้นพนันเลยว่าต้องเป็นฝีมือของไอ้พวกลูกช่างติพวกนี้แน่ๆ


เด็กผู้เปลี่ยนบาดแผลเป็นนิทาน
ความสันโดษและความกังวลของวัยรุ่น ตอนที่ 2

วัยรุ่นที่ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีสภาวะจิตที่ค่อนข้างลึก ปัญหาที่เกิดจากเรื่องราวที่ผ่านมา และ การตีความเรื่องพวกนั้นให้เป็นเรื่องราวที่กว้างขึ้น 
เด็กสาวคนนึงวางตัวเองไว้ในบทของตัวเอกในละครโศกนาฏกรรมซึ่งพยายามโน้มน้าวตัวเองจากสถานการณ์ที่ถูกแม่ทารุณกรรมว่า แม่ที่แท้จริง ของเธอนั้นอยู่ที่อื่น 

เด็กสาวอีกคนมองว่ารอยแผลในวัยเด็กของเธอนั้นคือมลทิน โดยเชื่อว่า บาดแผลเหล่านั้นสามารถเปลี่ยนเป็น ดอกซากุระที่สวยงามได้ 

เรื่องราวที่เล่าใหม่เมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์ยากแบบสุดขั่วเกิดจากปราถนาอย่างแรงกล้าที่จะหนีจากความเจ็บปวดและความเกลียดชังที่ตัวเองไม่สามารถรับไหว ยิ่งบาดแผลมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีเรื่องราวล้อมรอบมันมากขึ้นเท่านั้น


ในม่านหมอกของ โซเชียลมีเดีย 
ความสันโดษและความกังวลของวัยรุ่น

วัยรุ่นที่ให้สัมภาษณ์ทุกคนต่างก็บอกว่า พวกเขารู้สึกละอายใจกับภาพเซลฟี่ที่พวกเขาโพสต์ในโซเชียล พวกเขาวิตกกังวลว่าจะไม่ได้การ กดไลค์ ในรูปนั้น 

สิ่งที่วัยรุ่นมีเหมือนกันคือ การมีระดับการนับถือตัวเองที่ต่ำมาก ยิ่งวิตกกังวล ความมั่นใจในตัวเองก็ลดลง ปฏิกิริยาของพวกเขาก็ยิ่งเด่นชัดมากขึ้นต่อการพัฒนาทัศนคติเชิงบวก

ความสมหวังของพวกเขาเมื่อได้รับการ กดไลค์ เป็นเรื่องยากที่ผู้ใหญ่จะเข้าใจ 

นอกจากนี้ แม้พวกเขาจะได้รับการยอมรับตามที่เขาหวังไว้แล้ว พวกวัยรุ่นก็ไม่สามารถมองการกระทำของตัวเองในแง่บวกได้ และย้อนกลับไปสู่ภาวะสิ้นหวังอย่างรวดเร็ว โดยการแสวงหาความสนใจอื่นๆมากขึ้นเพื่ออุดช่องว่างนี้ 

วัยรุ่นที่ยังไม่บรรลุนิติสภาวะทางจิตใจมีความเสี่ยงที่จะประสบกับกับเป็นการณ์ที่เป็นพิษ จากการทดสอบนี้


📲

Amilie - ขอโทษนะที่ตอบช้า ชั้นเผลอหลับไปอีกแล้ว
Anita - ทั้งปี ... แล้วดีขึ้นแล้วใช่มั๊ย?
Amilie - ก็ดีพอที่จะลุกจากเตียงได้แล้วล่ะ ขอโทษที่เป็นเพื่อนที่ไม่ดีนะ
Anita - แล้ว เอ่อ มายาตายแล้วจริงๆหรอ? 
Amilie - ทำไมถามงั้นล่ะ ?
Anita - ได้โปรด บอกชั้นหน่อยเถอะ
Amilie -ชั้นเองก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกันว่าเธอจะจากไปแล้ว ก็อยากให้มันเป็นเรื่องโกหกเหมือนกัน ก่อนหน้านี้เธอยังดูปกติดีอยู่เลย 
Anita - ถ้างั้น มายา ก็ตายแล้วจริงๆใช่มั๊ย?
Amilie - Anita นี่เธอโอเคมั๊ยเนี่ย? นอนไม่พอหรือเปล่า?
Anita - ชั้นมียาดีน่า 
Amilie -กินยามันก็ดีแล้ว แต่เรื่องการบำบัดก็สำคัญนะ 
Anita - นั่นไม่ช่วยอะไรหรอก จริงๆนะ


Anita - ช่างห่วงใยชั้นจริงๆ แต่กลับทิ้งใช้ไว้ที่นี่เนี่ยนะ ...


Anita - แล้วมายาได้บอกอะไรกับเธอบ้างมั๊ย? 
Amilie - เปล่าเลย ก็แค่เล่าเรื่องหนังสือที่เธออ่านก่อนหน้านี้ แต่ถึงอย่างนั้นชั้นก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี แม้ว่าเธอจะไม่บอกอะไรแต่ชั้นก็ควรจะรู้อะไรบ้าง


Anita - มายาจะไม่พูดอะไรบ้างเลย จริงๆหรอ?


Maya - เธอคิดว่าหนังสือเล่มนี้เป็นไงบ้าง? คนเขียนฆ่าตัวตายตั้งแต่ยังเด็ก บางสิ่งที่สวยงามเกิดจากสิ่งที่น่าเศร้า มันค่อนข้างจะมีเสนห์ว่ามั๊ย? ชั้นอยากรู้จังว่าเขาคิดอะไรก่อนตาย 


Maya - แต่ยังไงชั้นก็ไม่คิดเลยนะว่าเธอจะบอกความรู้สึกของเธอผ่านทางจดหมายน่ะ อายที่จะบอกต่อหน้าใช่ป่ะล่ะ? แต่ชั้นก็ชอบแบบนั้นนะ เธอเขียนได้งดงามมาก ชั้นหลงเลยล่ะ   ชั้นอดใจที่จะอ่านต่อไม่ไหวเลยล่ะ

                   Anita - จดหมายหรอ ...โอเค 


🔳ห้องทิ้งขยะ


ทั้งหมดเป็นความผิดของแก ทุกๆอย่างเลย นังผู้หญิงเลว ใจร้าย แกขโมยเพื่อนที่ดีที่สุดของชั้น เพื่อนที่ชั้นมีคนเดียวในโลก

แถมแกยังไม่แคร์ ไม่เคยเห็นชั้นในสายตาด้วยซ้ำ ชึ้นโคตรเกลียดแกเลย

แกไม่เห็นจะเก่งอะไรตรงไหน แกไม่ได้พิเศษอะไรเลย แกเรียกไอ้ขยะพวกนั้นว่าศิลปะเนี่ยนะ 

แกมาจากไหนก็ไม่รู้ อยู่ๆก็มาทำลายทุกอย่างจนหมด อีเหี้ยเอ้ย !!เหี้ยๆๆๆๆๆๆ 

ออกไปจากชีวิตชั้นซะ อีสารเลว อีตัวประหลาด !!


🔳ห้อง 207 


คณะแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัย Deutshland medical Orlentation 

เรียนนักศึกษาที่เข้าใหม่ทุกท่าน ขอต้อนรับเข้าสู่ มหาวิทยาลัย Deutshland medical Orlentation 
DMC ก่อตั้งขึ้นในปี 1709 เป็นหนึ่งในมหาลัยที่น่าเชื่อถือและเก่าแก่ที่สุดในยุโรป มีสิ่งที่อำนวยความสะดวกในการวิจัยที่ทันสมัย ที่รอการมาถึงของพวกคุณอย่างใจจดใจจ่อ 

รายละเอียดการปฐมนิเทศ
วันที่ 24 กันยายน 2021 เวลา 11.30 - 13.00 
ที่ห้องบรรยายกลาง คณะแพทย์ศาสตร์ (โปรดสวมหน้ากากอนามัยก่อนเข้าร่วมกิจกรรม) 


Anita - นี่คือมหาวิทยาลัยที่ Amilie อยากไปเรียนต่อ 


📲

Amilie - นี่อนิต้า เธอพอจะมีเวลาซักแปบป่ะ?
Anita - อืม มีอะไรหรอ?
Amilie - ก่อนหน้านี้เธอดูไม่โอเคเลยอ่ะ มีอะไรไม่พอใจบอกได้นะ 
Anita - ขอบคุณ แต่ชั้นสบายดี
Amilie - ขอโทษนะที่อยู่ก็พูดขึ้นมา ไม่ได้อยากจะสอดรู้สอดเห็นหรอก
Anita - ไม่เป็นไร ชั้นไม่ได้ซีเรียส
Amilie - บางทีเราอาจหาเวลาไปช็อปปิ้งกันบ้างนะ รู้สึกว่าไม่ได้ออกจากบ้านมานานมาก แล้วตอนนี้พี่ชายชั้นก็มาที่นี่ด้วย
Anita - อ่อหรอ? แล้วเธอโอเคป่ะ?
Amilie - ก็ชั้นพยายามจะหลีกเลี่ยงเขาให้มากที่สุดอ่ะนะ  อย่าลืมนะไปช็อปปิ้งกัน ไปหาซื้ออะไรน่ารักๆกันเนอะ 
Anita - ไม่อ่ะ ขอผ่านดีกว่า ชั้นไม่ใช่สายแบ๊ว และไม่มีอะไรที่ดูน่ารักสำหรับชั้นด้วย 
Amilie - หยุดพูดแบบนั้นได้แล้ว เธอเข้มงวดตัวเองมากไปรู้มั๊ย? เธอสวยอยู่แล้วแค่ต้องการเสื้อผ้าดีๆใส่นิดหน่อยก็แค่นั้น 

Anita - ชั้นเนี่ยนะเข้มงวดตัวเอง มีแต่ Amilie เท่านั้นแหละที่คิดแบบนั้น


23 ธันวาคม 2023 
ชั้นไม่สามารถทบทวนบทเรียนเตรียมสอบได้เลยตั้งแต่พี่ชายกลับมาในช่วงปิดเทอมคริสต์มาส เขาก็ดีและก็ไม่ได้รบกวนการอ่านหนังสือของชั้นหรอกนะแต่ชั้นทนไม่ได้เขาชอบมองมาที่ชั้นแบบนั้น
ชั้นรู้ว่าตอนนั้นเขาบอกว่าเขาล้อเล่นแต่ ชั้นก็กลัวเขามาตั้งแต่วันนั้น 
มันทำให้ชั้นเกลียดผู้ชายทุกคนที่มองชั้น ชั้นไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงคนอื่นสามารถแต่งตัวโป๊เดินอวดรอบโรงเรียนได้ขนาดนั้น 

21 กุมภาพันธุ์ 2021
ในที่สุดชั้นก็ว่าชั้นเจอทางในการเรียนของชั้นแล้ว คะแนนทดลองการสอบของชั้นออกมาดีมากๆ ที่ต้องกังวลคือการที่พ่อแม่กำลังทะเลาะกัน วันนี้พวกเขาก็มีปากเสียงกันอีก ชั้นถามยังไงแม่ก็ไม่บอกว่าเรื่องอะไร 

11 พฤษภาคม 2021
พรุ่งนี้วันสอบจริง แม่บอกว่า ชั้นควรภูมิใจในตัวเองเพราะอ่านหนังสือมาหนักมาก ชั้นฟังแล้วรู้สึกดีนะ แม้เธอจะไม่ใช่แม่แท้ๆแต่เธอก็ดีกับชั้นมากๆ
แม่คะ พรุ่งนี้หนูจะพยายามทำข้อสอบให้ได้ เพื่อแม่กับพ่อ 


17 ตุลาคม 2020
ในที่สุดชั้นก็มีสมาธิในการอ่านหนังสือเตรียมสอบซะที ชั้นคิดว่ามันจะดีที่สุดก็คงเป็นตอนกลางคืน แต่มันคงไม่ดีกับผิวของชั้นเท่าไหร่ แต่ชั้นไม่สนหรอกเพราะชั้นจะไปเรียนต่อที่มหาลัยให้ได้ 
มันเป็นความหวังของพ่อและแม่ และชั้นจะทำให้พวกท่านภูมิใจในการเลือกของชั้น 
เอาล่ะได้เวลาอ่านหนังสือโต้รุ่งกันแล้ว 

9 พฤศจิกายน 2020
วันนี้พ่อพูดถึงแผนการสร้างเมืองใหม่ พวกเขาจะใช้ทุนแลกเปลี่ยนของจีนจำนวนมากเพื่อทำให้เมืองดีขึ้นกว่าเดิมแต่ทุกอย่างกลับถูกยกเลิกจากโควิด แน่นอนว่ามันคงดีถ้าผ่านไปได้ แต่ชั้นก็ไม่เห็นว่ามันจะเกิดขึ้น แต่แม้ทุกอย่างจะดีขึ้นจริงๆก็เถอะ แต่ที่นี่มันก็ไม่มีอะไรดีไปกว่าแค่ที่ชั้นโตมาตั้งแต่เด็ก ที่เหลือก็แค่ตึกเก่าๆที่ไม่ต่างกับกองขยะ 
อนาคตของชั้นไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่อยู่ในเมืองใหญ่ที่ชีวิตในมหาลัยรอชั้นอยู่ ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงเตรียมสอบเข้าในปีหน้า ชั้นต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อนที่พี่ชายจะกลับมา 


24 สิงหาคม 2021
ชั้นได้รับเอกสารยืนยันจากมหาลัยแล้ว ชั้นได้เข้าร่วมการรับน้องใหม่ของมหาลัย ชั้นดีใจมากๆ และยังแทบไม่เชื่อเลยว่ามันเกิดขึ้นจริงๆ
พ่อคะ แม่คะ หนูจะตั้งใจเรียนและจะเป็นลูกสาวที่ดีที่สุด ขอบคุณมากสำหรับทุกๆอย่างนะคะ 

22 กันยายน 2021
พ่อแม่เริ่มทะเลาะกันอีกแล้ว พวกเขาคุยกันเรื่องการล้มละลาย เกี่ยวกับเรื่องการสร้างเมืองใหม่ที่ล้มเหลว นั่นแปลว่าพวกเขาไม่มีเงินแล้วใช่มั๊ย? นั่นแปลว่าชั้นจะไม่ได้ไปเรียนต่อมหาลัยหรอ? ทุกอย่างที่ทำไปด้วยความพยายามอย่างหนักมันเปล่าประโยชน์หรอ?
ไม่มีวัน อย่างทิ้งหนูแบบนี้นะแม่ หนูอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอก หนูไม่อยากอยู่ใกล้พี่ชายของหนู !

23 กันยายน 2021
แม่บอกว่า ชั้นต้องหาทางเอาเอง
ชั้นต้องไปจากที่นี่ ชั้นอยากหายตัวไป
แต่ชั้นจะไปไหนได้ล่ะ?
นี่มันฝันร้ายชัดๆ ทั้งหมดคือฝันร้าย ทั้งหมดคือฝันร้าย


Anita - Amilie เกลียดที่พี่ชายชอบมองเธอ พนันได้เลยว่าที่เธอพยายามไปจากที่นี่ก็เพราะอยากหนีจากเรื่องทั้งหมดนี้


พบศพนักเรียนวัยรุ่น คาดว่าเกิดจากการฆ่าตัวตาย
25 กันยายน 2021
เวลาประมาณ 10.00 am ของวันที่ 24 ชาวบ้านในพื้นที่รายงานว่าได้พบร่างเด็กหญิงวัยรุ่นวัยประมาณ 18 ปีตกลงมาจากตึกอพาร์ตเมนท์ ในเมือง Kettenstadt เด็กหญิงถูกนำส่งโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วนแต่ก็เสียชีวิตในอีก 2 ชั่งโมงต่อมา 
เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนให้ข้อมูลว่า เด็กหญิงวัยรุ่นคนนี้เสียใจที่ไม่ได้ไปเรียนต่อในมหาลัยตามที่ตั้งใจ เนื่องจากปัญหาทางบ้าน ตำรวจไม่พบบันทึกหรือไดอารี่เพื่อยืนยัน แต่มั่นใจว่าเป็นการฆ่าตัวตาย 


➽>> ออกจากห้อง 207 ประตูลูกกรงตรงสุดทางเดินจะเปิดออกเพื่อเชื้อเชิญให้เข้าไปยังประตูด้านในต่อ 


                                Anita - โรงเรียนหรอ? 


                                อีโง่ !!  ไปให้พ้น !! 


                     Anita - ห๊ะ!? ล็อคเกอร์ชั้น อะไรกันเนี่ย !!


         ไสหัวไป !! อีสล็อต! อีตัวประหลาด! ไสหัวไป !!   



      อีนังบ้า! หุบปากไปซะ! น่ารังเกียจ! ไปให้พ้นอีกตัวประหลาด!


      Anita -มายา ไม่ใช่ตัวประหลาดนะ ! เธอเป็นเพื่อนของชั้น!


➽>> ทันทีที่ออกจากห้องล็อกเกอร์ของโรงเรียน เมื่อหน้าจอโทรศัพท์เริ่มรวน นั่นแปลว่า กำลังเข้าสู่มิติ Silent hill และการไล่ล่าจากตัวประหลาดลึกลับก็จะเริ่มต้นขึ้น อีกครั้ง 


ในขณะที่ต้องหนี ซากูระ เฮด ห้องต่างๆที่เข้าได้ตามทางเอาไว้สำหรับหนีมันตอนที่มันมาดักหน้าเท่านั้น เป้าหมายคือ พยายามเข้าไปที่ประตูที่ขียนว่า Don’t Run ไปเรื่อยๆ ก็จะมาถึงห้องของ Maya ได้ 


Anita - มาไล่ชั้นทำบ้าอะไรเนี่ย !? ไม่เอาอีกแล้ว พอแล้ว !! ชั้นจะจัดการกับมันยังไงดีเนี่ย !? ..


📲

Maya - ค้นหามัน 
Anita - จะให้หาอะไร!?
Maya - ค้นหามัน
Anita - ก็แค่บอกมาชั้นจะได้รู้ว่าต้องมองหาอะไร
Maya - ค้นหามัน


      Anita - แม่งเอ้ยย !! แล้วชั้นต้องหาบ้าอะไรวะเนี้ยย !!?


      Anita - ผู้ชายคนนี้ดูคุ้นๆนะ เขาก็มีบาดแผลเหมือนกันหรอ?


          Anita - พวกเขากำลังไปไหนกันนะ ...อ๋อ ใช่สินะ ....


                    Anita - นี่ภาพของ Amelie หรอ?


Maya - หืมม ? อะไรน่ะ  ..อ่อ เธอเห็นภาพนี้แล้วชอบสินะ? ถ้าชอบก็เข้ามาดูใกล้ๆสิจะแอบทำไม?



Maya - เดี๋ยวนะ เธอสองคนเป็นเพื่อนในห้องของชั้นนี่ แว่นนั่นเหมาะกับเธอมากเลยนะ โทษที ชั้นแค่จะบอกว่าเธอน่ารักดีอ่ะนะ 




Maya - ถ้าชอบก็อย่าลืมแวะมาบ่อยๆนะ ตลอดเวลาเลย ชั้นยินดีต้อนรับเธอเสมอ


Anita - ที่ผ่านมา มายา สนใจแต่ Amelie เสมอ ...ไม่เคยเห็นชั้นในสายตาเลย ชั้นเสมือนไร้ตัวตนสำหรับเธอ 



Anita - เดี๋ยวนะ ห้องสมุดหรอ? ดูเหมือนชั้นจะกลับมาที่โรงเรียนอีกแล้วสินะ ?



                    Maya - ไม่มีความงดงามใดๆในสิ่งนี้ ….


Maya - ....โอ่ อ่า โทษที คือ ชั้นก็คิดอะไรไปเรื่อยน่ะ ..เอานี่ ชั้นยืมหนังสือเล่มที่เธอต้องการเอามาให้แล้วนะ ...เสร็จเรื่องของชั้นแล้วนะ มันเป็นของเธอแล้วล่ะ 



Maya - ชั้นเขียนความประทับใจของชั้นไว้ในจดหมาย กลับถึงบ้านแล้วอ่านมันด้วยล่ะ โอเค๊?



             Anita - มันอยู่ที่ไหนกันนะ หนังสือเล่มนั้น?


เมืองที่ถูกสาปโดยแม่มด 
เวทย์มนต์ที่ชั่วร้ายทำให้เมืองต้องล่มสลาย?
เรายังคงเห็นการลดลงของจำนวนประชากรของ Kettenstadt ที่ลดลงอย่างรวดเร็วโดยมีอัตตราการเกิดเพียง 0.7 ซึ่งน้อยกว่าค่าเฉลี่ยของประทศเยอรมนี การแท้งบุตรอยู่ที่ 31% มากกว่า 2 เท่าของค่าเฉลี่ย 15% เกิดเศรษฐกิจที่ตกต่ำในเมืองที่เคยเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่รุ่งเรืองแห่งนี้ถึง 2 ครั้ง 

นักวิจัยจำนวนนึงที่ศึกษาเรื่องไสยศาสตร์ชี้ไปที่เรื่องคำสาปของแม่มดที่ทำให้เกิดภาวะล้มลายทางเศรษฐกิจใน Kettenstadt 
ว่ากันว่า แม่มด เป็นผู้หญิงชาวญี่ปุ่นที่ใช้ญาณทิพย์ของเธอต่อการพัฒนาเศรษฐกิจในช่วงทศวรรษที่ 1930 
นักวิจัยเชื่อว่า เธอถูกตามล่าและถูกสังหาร ก่อนที่เธอจะได้เธอก็ได้สาปแช่งเมืองนี้ให้ไม่มีวันได้เจริญรุ่งเรืองอีก 


ปรากฏการการล่าแม่มดใน Kettenstadt
ในช่วงทศวรรษที่ 1930 เยอรมนี เมือง Kettenstadt ได้ดึงดูดผู้ประกอบการมากมายให้เข้ามามีส่วนร่วมในการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจใน Kettenstadt ซึ่งเบื้องหลังความสำเร็จเชื่อว่าเกิดจาก ผู้หญิงชาวญี่ปุ่นที่ใช้ญาณทิพย์นำทางเหล่าผู้ประกอบการ จนเธอได้ฉายาว่า แม่มดแห่งตะวันออกไกล และได้รับความนับถือจากชาวเยอรมันเป็นอย่างมาก 
จนกระทั้งปี 1947 เหล่าผู้ประกอบการเกิดความสูญเสียครั้งใหญ่จากเหตุไฟไหม้ในเขตอุตสาหกรรมหลักของเมืองทำให้โรงงานส่วนใหญ่เสียหาย ผู้หญิงชาวญี่ปุ่นที่ถูกนำตัวไปรักษาในโรงพยาบาลจากที่เธอได้รับการวินิจฉัยว่า เป็นโรคที่ไม่ทราบสาเหตุก่อนหน้านี้ได้กระโดดลงมาจากดาดฟ้าตึกเพื่อฆ่าตัวตาย 
 อย่างไรก็ตามมีบางคนที่ว่ากันว่า เธอไปขัดผลประโยชนับคนของนายกเทศมนตรีจนถูกฆ่าและใช้เหตุไฟไหม้เพื่อปกปิดหลักฐาน ทำให้ไม่มีหลักฐานเพียงพอจะเอาผิดใครได้ หลายคนเชื่อว่าเป็นแค่ทฤษฎีสมคบคิด แต่พรรคของนายกเทศมนตรีก็กลับมาครองอำนาจอีกครั้งหลังการตายของ ผู้หญิงชาวญี่ปุ่น
ตั้งแต่นั้นมา ชาวเมืองก็ได้เผชิญกับโชคร้ายต่างๆนานา ซึ่งเชื่อกันว่าเป็น คำสาปของแม่มด


Anita - ดูเหมือนช่องว่างนั้นเป็นช่องที่หนังสือหายไป เดี๋ยวนะ  ชั้นว่าชั้นรู้แล้วว่าอยู่ไหน







Maya - มันก็เหมือนกับโรงเรียนอื่นๆ ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้อยู่ตลอดด้วยนะ ...


    Anita - ชั้นไม่เคยเห็น มายา เป็นแบบนี้มาก่อนเลย 
 


📲

Amelie - เธอโอเคมั๊ย Anita?  เห็นเธอไม่ตอบข้อความชั้นก็เลยเป็นห่วงน่ะ
Anita - โทษที ชั้นกำลังคิดเรื่องมายาอยู่น่ะ ไม่รู้ว่าเธอรู้เรื่องนี้มั๊ย มายาถูกคนที่โรงเรียนรุมบูลลี่ 
Amelie - ชั้นรู้ แต่เธอบอกว่าเธอโอเค ชั้นก็เลยไม่อยากหยิบมันมาเป็นประเด็นกลัวว่ามันจะเป็นการตอกย้ำเธอน่ะ แต่ดูเหมือนมันจะสายไป ทำไมเธอถึงไม่ยอมพูดอะไรก่อนตายบ้างเลย นึกว่าเธอจะคุยกับชั้นบ้างแต่ก็ไม่ บางทีเธออาจจะไม่เห็นชั้นเป็นเพื่อนก็ได้ 



            Anita - ล็อคเกอร์ของมายา ..หนังสือไม่ได้อยู่ที่นี่ ..


Anita - นี่ล็อคเกอร์ของ Amelie มีแต่นิยาย ...แต่เดี๋ยวนะ .. อั๊ค !!




     ➽>> ล็อคเกอร์ของ Anita นั้นถูกล็อกอยู่ ต้องใช้รหัสในการเปิด 


➽>>สำรวจโต๊ะเรียนกลางห้อง จะเห็นตัวอักษร LIAR เขียนด้วย สีขาว แดง เหลือง และ ฟ้า 





     ➽>> สำรวจหาตัวเลขบอกใบ้รหัสตามจุดต่างๆของห้อง 


➽>> แล้วเรียงเลขที่เจอตามสีของตัวอักษร สีขาว แดง เหลือง และ ฟ้า ก็คือ 0312  เอาไปใส่รหัสเปิดล็อคเกอร์ของ Anita


           Anita - นั่นไง จดหมาย มันซ่อนอยู่ในหนังสือหรอ? 


เอมิลี่ที่รักของชั้น 

จำตอนที่ชั้นบอกว่า อยากมีชีวิตเหมือนดอกซากุระได้มั๊ย
ที่สวยและสง่างามเพียงชั่วครู่  โดยปล่อยวางกับชีวิตและกล้าที่จะเบ่งบานแม้จะรู้ว่ามันจะบานอยู่ไม่นาน และร่วงลงในขณะที่สีสันยังสดใส 
ชั้นหวังว่าจะได้มีชีวิตแบบนั้น ชั้นอยากสัมผัสความงามที่แท้จริงแม้เพียงชั่วครู 

ชั้นได้พบกับคนที่ทำให้ชั้นแตกต่าง
เขาแสดงให้ชั้นเห็นโลกใหม่ที่ทำให้ชั้นมีความหวัง
ชั้นเชื่ออย่างสุดใจว่าเขาจะสามารถช่วยชั้นค้นหา ชั้นคนใหม่ ได้ 
แต่ผู้คนไม่เข้าใจเรา ไม่ต้องการสิ่งนั้นจากเรา 
ในที่สุดพวกเขาก็เอาความหวังไปจากชั้น
พวกเขาพรากเขาไปจากชั้น 

ผู้คนที่ไม่สามารถรับรู้ถึงความสวยงามได้แต่แสวงหาการปลอบใจจากคนอื่น พวกเขากลัวใครก็ตามที่แตกต่างออกไป เกลียดเขา และพยายามทำลายเขาเป็นชิ้นๆ 

ชั้นรับอะไรต่อไปไม่ไหวแล้ว
หวังว่าเธอกับชั้นจะหนีไปจากที่นี่ด้วยกันนะ เอมิลี่ แค่เธอกับชั้น 

Maya .


     Anita - มายาส่งจดหมายเพื่อขอให้เอมิลี่ช่วย แต่ ชั้น แค่ ....


Anita - มายา เธอมีทุกอย่าง เธอมีความสามารถมากกว่าชั้นเยอะ แล้วทำไมยังแย่ง เอมิลี่ ไปจากชั้นอีก ทำไม! เธอทำเหมือนชั้นไม่มีตัวตนด้วยซ้ำ! เอมิลี่ เป็นเพื่อนชั้น เธอเป็นของชั้น !!



Anita - ชั้นก็แค่ ชั้นก็แค่อยากกำจัดเธอออกไปแค่นั้น ก็เธอกำลังจะพรากเอมิลี่ไปจากชั้นนี่ ! เธอไม่สนความรู้สึกชั้นซักนิด!

     
                     Anita -  ชั้นจะรู้มั๊ยว่าเธอจะฆ่าตัวตาย !

➽>>   ทันทีที่ออกจากห้องล็อกเกอร์ของโรงเรียน เมื่อหน้าจอโทรศัพท์เริ่มรวน


 นั่นแปลว่า กำลังเข้าสู่มิติ Silent hill และการไล่ล่าจากตัวประหลาดลึกลับก็จะเริ่มต้นขึ้น อีกครั้ง 


ในขณะที่ต้องหนี ซากุระ เฮด ห้องต่างๆที่เข้าได้ตามทางเอาไว้สำหรับหนีมันตอนที่มันมาดักหน้าเท่านั้น 


เป้าหมายคือ พยายามวนกลับมาเข้าประตูที่ซากูระ เฮดมันออกมานั่นแหละ จากนั้นก็มุ่งเข้า  ไปที่ประตูที่ขียนว่า Don’t Run ไปเรื่อยๆ ก็จะมาถึงดาดฟ้าได้ 


     Anita - ชั้นว่าชั้นเข้าใจแล้วล่ะ มายา สิ่งที่เธออยากให้ชั้นตามหา


Amelie - ไง มีอะไรหรอ Anita?
Anita - คือ ชั้นต้องขอโทษด้วยนะ Amelie ที่ Maya ตายก็เพราะชั้นฆ่าเธอ!


Amelie - นี่เธอพูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย?
Anita - เธอกับมายาชอบเขียนจดหมายส่งถึงกันใช่มั๊ย?
Amelie - ใช่ แล้วจากนั้นมายาก็โดดลงมาจากดาดฟ้าตึก 
Anita - ชั้นคิดว่ามันยังมีอีกฉบับ ในหนังสือเล่มสุดท้ายของเธอ 
Amelie - ห๊ะ? อะไรนะ?
Anita - จดหมายไง จดหมายนั่นเป็นข้อความที่มายาส่งหาเธอ
 Amelie - แล้วทำไมเธอถึงมาบอกชั้นตอนนี้  Anita?


Anita -  ชั้นก็แค่ อิจฉา มายา ... ชั้นกลัวว่าเธอจะแย่ง มายา ไปจากชั้น  แม่ชั้นพูดถูก ..ชั้นไม่น่าเกิดมาเลย ...


                    Amelie - เดี๋ยว Anita ใจเย็นก่อน !!






        Anita - ห๊ะ!? อะไร เนี่ย? ก็ชั้นโดดจากตึกลงมาแล้วนี่? 



Anita - ห๊ะ!?  ....แม้กระทั่งชั้นยอมฆ่าตัวตายมันก็ยังไม่จบหรอ? ชั้นต้องผ่านเรื่องบ้าๆนี่ซักกี่ครั้งกันห๊ะ !?


                            บทที่ 3: A Curse daughter 


🔳ห้อง 201 


📲

Maya - ค้นหามัน !
Anita - ทำยังไงเธอถึงจะยกโทษให้ชั้น!? บอกชั้นเถอะ มายา ได้โปรด ทำไมถึงไม่ยอมพูดอะไรเลย?


Maya’s Diary 2 
4 กุมภาพันธุ์ 

ในที่สุดชั้นก็ขึ้นไปที่ดาดฟ้าของตึกจนได้ อดให้ทำให้นึกถึงเด็กสาวที่กระโดดฆ่าตัวตายไปเมื่อปีที่แล้วไม่ได้เลย แต่จริงๆมีเด็กสาวหลายคนมากระโดดฆ่าตัวตายที่นี่ พวกวัยรุ่นต่างก็คิดว่าที่นี่เป็นที่นิยมในการฆ่าตัวตายกันไปแล้ว
ถ้ามองลงไปจากดาดฟ้าก็จะเห็นว่ามันสูงแค่ไหน ลมอ่อนๆที่พัดมาปะทะตัวชั้นทำให้ชั้นไม่ค่อยสบายใจเลย … พวกเขาไม่กลัวหรอที่โดดลงไปแบบนั้น ในหัวของพวกเขาคิดอะไรอยู่กันนะ? 
พวกเขากำลังโดดหนีจากบางสิ่งหรือโดดไปสู่บางสิ่งกันแน่ ..?


Silent Hill Phenomenon 
ปรากฏการณ์ ไซเลนท์ ฮิล 

อัตราการฆ่าตัวตายที่เพิ่มสูงขึ้นทั่วโลก ส่วนใหญ่เนื่องจากความทุกข์ยากจากกานแพร่ระเบิดของโควิด โดยประเทศต่างๆยังไม่แน่ใจว่าจะจัดการกับปัญหานี้ให้ดีที่สุดได้อย่างไร
และในช่วงเวลาที่ยากลำบากเหล่านี้ได้ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ประหลาดหลายพื้นที่ ผู้ประสบเหตุการณ์ดังกล่าวอ้างว่า มีการพบเห็นหมอกแม้ในวันที่อากาศแจ่มใสและหมดสติไปในเวลาไม่นานหลังจากนั้น 

เหตุการณ์นี้รู้จักกันในชื่อ ปรากฏการณ์ไซเลนท์ฮิล ซึ่งตั้งตามเหตุการณ์คล้ายๆกันที่เกิดขึ้นในเมือง ไซเลนท์ ฮิล ในอเมริกา 

Dr. XXX นักจิตวิทยาทางสังคมแห่งมหาวิทยาลัย XXX ซึ่งเป็นบุคคลแรกที่เสนอทฤษฎีนี้อธิบายถึงสาเหตุที่เกิดขึ้นว่า
สำหรับผู้ที่มีจิตใจที่ไม่มั่นคง หมอกสื่อไปถึงความไม่แน่นอนหรือภาพลวงตา เมื่ออยู่ในสภาวะที่มีความเครียดสูง ภาวการณ์สิ้นหวัง อาจทำให้เกิดการบดบังการมองเห็นราวกับกำลังเดินผ่านหมอกที่หนาทึบ ความไม่แน่นอนทางสังคมหรืออนาคตปรากฏให้เห็นราวกับหมอกจึงทำให้เส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงกับภาพลวงตาพร่ามัว 

เมื่อเวลาผ่านไปเราจะพบเห็นปรากฏการณ์ ไซเลนท์ ฮิลเกิด บ่อยครั้งมากขึ้น Dr. XXX จึงเสนอให้มีการสร้างสังคมใหม่อย่างเร็วที่สุดรวมถึงให้ความสำคัญกับการให้คำปรึกษาสุขภาพจิตให้มากขึ้น โดยเฉพาะกับเด็ก



Anita - นี่มัน? ...เดี๋ยวนะ ...แม่กับชั้นเคยอยู่ที่นี่นี่นา นี่มันห้องของเรา


Diary of a single Mother 
ไดอารี่ของแม่เลี้ยงเดี่ยว

29 ธันวาคม 2011
ในที่สุดชั้นก็ขาดการติดต่อกับเขา ชั้นจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว ชั้นคิดว่าชั้นจะได้พบความสุขตลอดชีวิต สุดท้ายก็เป็นแค่ฝัน
อย่างไรก็ตาม ชั้นก็ไม่ได้สูญเสียทุกอย่างไป ชั้นยังมีลูกในท้องของชั้น นางฟ้าตัวน้อยที่จุดประกายในชีวิตชั้น 
 

Diary of a single Mother 
ไดอารี่ของแม่เลี้ยงเดี่ยว

7 มีนาคม 2012
เขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งพร้อมรอยยิ้มและฟิซซ่าในมือ แม้ว่าลูกสาวของชั้นจะเกลียดฟิซซ่าก็ตาม เธอเรื่องมากเกินไป ชั้นพยายามสอนให้เธอกินของที่ไม่ชอบบ้าง แม้จะรู้ว่าเราเองก็ไม่ชอบให้ใครมาบังคับให้กินของที่ไม่ชอบในตอนเด็กเหมือนกันก็เถอะ แต่ยังไงก็ต้องทำ
22 มีนาคม 2012 
ในที่สุดวันนี้ลูกๆชั้นก็ระเบิดอารมณ์ต่อหน้าเขา เขาบอกว่าเขาเหนื่อยจากงานและแค่อยากจะพักผ่อน เขาทำให้ชั้นรู้สึกดีนะแต่ชั้นทำกับเขาเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว บางทีชั้นอาจเข้มงวดกับเขาไม่มากพอ เราต้องการเขาในชีวิตเพื่อจะได้มีความสุข และชั้นอยากให้เขารู้ถึงเรื่องนั้น มันอาจจะรุนแรงไปหน่อย แต่บางทีเขาควรจะไม่ได้เห็นแสงสว่างไปซักพัก จนกว่าพวกเขาจะเห็นแสงสว่างในตัวเขา 
12 เมษายน 2012 
เขาบอกว่าเสียงทุกประตูตู้เสื้อผ้าทำให้เขาพักผ่อนไม่ได้เลย ถ้าเขาได้สงบสติอารมณ์สักนิดทุกอย่างคงดีขึ้น เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา? เขาไม่ได้ดีเหมือนเมื่อก่อน ถ้าชั้นไม่ทำอะไรซักอย่าง ชั้นอาจต้องเสียเขาตลอดไป


                        ชั้นยอมสละชีวิตเพื่อแก !


Diary of a single Mother 
ไดอารี่ของแม่เลี้ยงเดี่ยว

9 พฤษถาคม 2012
ทุกอย่างเหมือนจะไปได้สวยตอนเราไปออกเดทกัน เขาแสดงความเป็นห่วงลูกๆของชั้น เขาเลยซื้อหนังสือและของเล่นไปฝากพวกเขาด้วย นั่นน่าจะทำให้พวกเขาไม่มีเวลาว่างก่อความวุ่นวาย จริงมั๊ย? ช่วงนี้ชั้นออกจากบ้านบ่อยจนไม่มีเวลาดูแลบ้านเลย และพอกลับมาก็เหนื่อยเกินกว่าจะทำความสะอาดมัน
25 พฤษถาคม 2012
ชั้นได้รับการติดต่อจากศูนย์ดูแลเด็กชั้นคิดว่าต้องมีไอ้อีคนไหนซักคนในตึกนี้ที่รายงานว่าได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ตอนกลางคืน พวกมันรู้ได้ยังไง?
ช่วงนี้เขาไม่ค่อยโทรหาชั้นเลย นี่ชั้นต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วหรอ?
คนอื่นๆออกไปเที่ยงอย่างสนุกสนานแต่ชั้นต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงลูกทำไม ชั้นมันเลวมากเลยหรอ?
15 กรกฎาคม 2012 
ถ้าชั้นไม่มีลูกก็คงได้วางแผนไปเที่ยวช่วงฤดูร้อนกับเพื่อนๆได้ 
ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญกับชั้นอีกแล้ว ชั้นแค่อยากออกไปใช้ชีวิต
ชั้นรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นในตู้เสื้อผ้าแต่ชั้นทำใจมองดูมันไม่ได้ 
ชั้นแค่อยากมีความสุข มันผิดมากนักหรอ?
ชั้นเบื่อเต็มทีแล้ว 


จดหมายเตือนจากศูนย์สวัสดิภาพเด็ก
ถึงคุณ Hrysta Planert 
เราได้ติดต่อมาหาคุณหลายครั้งแล้วแต่ไม่ได้รับการตอบกลับ เราถือว่าคุณมีความตั้งใจที่จะไม่แก้ปัญหานี้ คุณอยู่ในความยินยอมภายใต้กฎหมายแพ่งแห่งเยอรมันมาตรา 1631/2  ศาลแห่งรัฐบาลกลางจึงสั่งให้เราพาตัวลูกๆของคุณมาดูแล

หากคุณมีข้อโต้แย้งของให้ติดต่อเราทันที 
Frank Fischer ศูนย์สวัสดิภาพเด็กแห่ง Kettebstadt 



ข่าวเรื่อง การตายของเด็กจากการละเลยของพ่อแม่ 
พบศพเด็กชายในตู้เย็น แม่ถูกจับกุมแล้ว
4 สิงหาคม 2012 

วันนี้มีการพบศพเด็กคนนึงเสียชีวิตในตู้เย็นในบ้านแม่วัย 41 ปีของ ซึ่งเจ้าหน้าที่ได้เข้าจับกุม นาง A ผู้กระทำผิดในข้อหาอำพรางศพแล้ว 
นาง A อ้างว่า ได้ขังลูกชายของเธอไว้ในตู้เสื้อผ้านานกว่า 1 วัน เพื่อลงโทษเขา จนเมื่อในเช้าวันถัดมาเมื่อเธอพบว่าเขาไม่หายใจแล้ว เธอจึงนำศพของลูกไปซ่อนไว้ในตู้เย็น ตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังชันสูตรพลิกศพเพื่อหาสาเหตุการตาย 


จากการสอบสวนพบว่า ลูกสาวของ นาง A ได้วิ่งออกไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านเพื่อแจ้งความแม่ที่คุกคามเธอ จนตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุและพบศพน้องชายของเธอในตู้เย็น และได้เข้าจับกุมผู้เป็นแม่ทันที สุดท้ายเธอยอมสารภาพผิดจากสิ่งที่เธอก่อแล้ว 


แกไม่ยอมเชื่อฟังชั้นอีกแล้วนะ!! งั้นก็อยู่ในนั้นไปเลย !!
อย่าขังหนูในนี้นะ!! ปล่อยหนูออกไปสิแม่ !! …แม่!!


ทั้งหมดมันเป็นความผิดของแก !!
สิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็เพราะแก !
แกไม่น่เกิดมาดูโลกเลยด้วยซ้ำ !
แกมันไอ้ตัวภาระ !!!

แม่ด่าหนูหรอ?
เออ ใช่ ถูกแล้ววว!!


แม่แช่งชั้น ตะโกนด่า ทุบตีชั้น และขังชั้นเอาไว้ ...

แกด่ามดลูกของชั้นที่ให้กำเนิดแก แต่ยังไงชั้นก็เป็นคนให้ชีวิตแก ฮ่าๆๆๆ 
 
หนูขอโทษค่ะแม่ ... แม่ปล่อยหนูออกไปเถอะ ...ได้โปรดอย่าทิ้งหนู !


                          แม่ ...ได้โปรดอย่าทิ้งหนู ! 


Anita - ชั้นมันลูกต้องสาป แม่บอกเสมอว่าเธอจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ถ้าไม่มีชั้น ..แกมันตัวภาระ ชั้นถูกแม่ชั้นสาปแช่ง  ....ผิดแล้วแม่ ยังไงหนูก็เป็นลูกของแม่ แต่ก็อย่างที่แม่บอก หนูมันถูกสาป 


     ทำไมชั้นถึงเห็นห้องนี้อยู่ที่ตึกนี้ล่ะ? ชั้นพยายามจะลืมห้องนี้ ...


➽>> ทันทีที่ออกจากห้อง เมื่อหน้าจอโทรศัพท์เริ่มรวน และพื้นที่เริ่มเปลี่ยนไป นั่นแปลว่า กำลังเข้าสู่มิติ Silent hill และการไล่ล่าของ ซากุระ เฮด ก็จะเริ่มต้นขึ้น อีกครั้ง 


เมื่อ ซากุระ เฮด โผล่ออกมาหน้าห้อง หันหลังกลับแล้วหนีออกหลังห้อง

 ➽>>เป้าหมายคือ ค้นหาภาพถ่าย 5 ภาพที่วางอยู่ตามจุดต่างๆให้ครบเพื่อปลดล็อคประตูห้องของ Maya 






เส้นทางนั้นอาจจะวกวนและการที่ต้องหนีซากุระ เฮด ไปพร้อมๆกับการค้นหานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นอกจากจะพยายามจดจำเส้นทางด้วยตัวเอง และสังเกตหน้าจอโทรศัพท์ที่จะภาพขึ้นมาเมื่อเข้าใกล้จุดที่มีภาพอยู่ 


หลังจากเก็บภาพถ่ายครบ 5 ภาพแล้ว เส้นทางที่จะไปห้องของ Maya จะเปิดออกอย่างสามารถเดินเข้าไปถึงได้


Maya Diary 3 

21 กุมภาพันธุ์ 
ช่วงนี้ชั้นกำลังหมกหมุ่นเรื่องงานจริงๆ ชั้นตัดสินใจวาดภาพของพวกเด็กสาวที่โดดดาดฟ้าตึกนี้ ชั้นอยากจะคิดว่า พวกเธอพยายามออกจากที่นี่เพื่อสิ่งที่ดีกว่า
ชั้นคิดว่า ในที่สุดชั้นก็อาจจะหลุดพ้นจากความสิ้นหวังแล้ว เพราะชั้นไม่เคยรู้สึกถึงแรงบันดาลใจที่ชัดเจนขนาดนี้มาก่อน ชั้นจะทุ่มเทกับงานนี้เพื่อตัวชั้นเอง 
4 มีนาคม
งานที่ดาดฟ้าของชั้นใกล้เสร็จแล้ว ถ้ามันเสร็จมันอาจเป็นมุงกฎของชั้น ประเด็นคือจะทำมันให้เสร็จในแบบไหน ชั้นมีภาพอยู่ในหัวแล้ว แต่จะทำมันให้ดีกว่านี้ได้มั๊ย?
ชั้นจะยอมรับกับเสียงติชมที่ชั้นจะได้รับได้แค่ไหน?  ความผิดหวังและความสิ้นหวังกำลังรอชั้นอยู่หรือเปล่า?
ตอนนี้ความเศร้าที่เกาะกุมอยู่ก่อนหน้านี้มันถาโถมเข้ามา เดาว่ามันคงจะอยู่ในใจชั้นตั้งแต่แรกมาตลอด ใครจะรู้ว่ามันจะโผล่ขึ้นมาตอนไหน ความคิดที่อาจที่ทำให้ใครๆต้องขนหัวลุก 
บางทีชั้นอาจจะหยุดสิ่งนี้ในขณะที่ชั้นกำลังมีความสุขอยู่ ออกจากที่นี่บ้างก็น่าจะดี 
ชั้นอยากจะคุยกับใครซักคนกับเรื่องทั้งหมดนี้มากๆ 


ข่าวเรื่อง ศิลปินดังเสียชีวิตแล้วโดยไม่ทราบสาเหตุ

13 มีนาคม 2022
เมื่อเวลาประมาณ 13.00 ของวันที่ 12 กันยายน พบว่า Maya Aco Hindebburg ศิลปินกราฟฟิตี้ชื่อดังเจ้าของฉายา C.B ถูกพบที่พื้นอพาร์ตเม้นต์แห่งนึงใน Kettenstadt และได้เสียชีวิตลงที่โรงพยาบาล

การเสียชีวิตของเด็กสาววัย 18 ปีรายนี้ไม่เพียงสร้างความตกใจกับคนในชุมชนเท่านั้นแต่สร้างความตกใจกับคนที่ติดตามงานของเธอด้วย 

เจ้าหน้าที่ลงความเห็นว่า อาจเป็นการฆ่าตัวตาย แต่เมื่อพิจรณาถึงความนิยมของเธอและการที่ยังไม่พบแรงจูงใจใดๆเลย การสืบสวนจึงยังคงดำเนินต่อไป 


Anita - เดี๋ยวนะ เธอฆ่าตัวตายมาครึ่งปีแล้วหรอเนี่ย? นั่นหมายความว่า ชั้นอยู่ที่นี่มาตลอดเลยงั้นหรอ?


Anita - แล้วเธอจะยกโทษให้ชั้นได้มั๊ย?  ได้โปรด จบเรื่องนี้เถอะ ปล่อยให้ชั้นตายเถอะ 


           Anita - นั่นภาพชั้นหรอ? ทำไมเธอวาดภาพนี้ล่ะ ?



Maya - ชั้นอยากจะแสดงให้เห็นอีกด้านที่ซ่อนอยู่ของพวกเธอ แรงกระตุ้นของพวกเธอ ..แล้วเธอล่ะ ซ่อนอะไรอยู่ข้างใน? ..ไม่ต้องไปสนหรอกว่าใครจะคิดยังไง .. ภูมิใจในตัวเองหน่อยสิ 



                    Anita -  เธอสนใจชั้นมาตลอดเลยนี่ ..


           Anita - ชั้นดีใจมากตอนที่แม่ชอบภาพแรกที่ชั้นวาด  


Anita -   ชั้นก็สามารถมีชีวิตที่แตกต่างไปได้เช่นกัน ชั้นว่าซักวันนึงก็จะมีใครซักคนรักชั้น 


  Anita -  เธอสนใจและสังเกตชั้นมาตลอด ..ชั้นไม่เคยรู้มาก่อนเลย 


            Anita -   Amelie .. ชั้นควรจะทำยังไงดี ? 



Amelie -  Anita มีอะไรหรอ ?
Anita - Amelie คือ ชั้นเสียใจจริงๆ ชั้นขอโทษ ชั้นมันแย่มากๆ ชั้นไม่รู้เลยว่าเธอทำแบบนั้น 


Amelie - เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย? มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรอ?    
Anita - ชั้นคิดมาตลอดว่าชั้นไม่มีตัวตน ไม่สำคัญสำหรับใครๆ ไม่ว่าจะมีใครบอกยังไงชั้นก็ไม่เคยฟัง แต่เธอกับมายา เธอทั้งสองคนใส่ใจชั้นมาตลอด ชั้นน่าจะคิดได้เร็วกว่านี้ ..


Amelie -  ตอนนี้เธออยู่ไหนเนี่ย Anita?
Anita - ขอบคุณมากนะ Amelie ที่อยู่เคียงข้างชั้นมาตลอด ชั้นกำลังจะไปขอโทษมายาเดี๋ยวนี้แหละ
Amelie - เดี๋ยวก่อนสิ Anita ใจเย็น ฟังชั้นก่อน .... 



  

📲




Amelie -  พรุ่งนี้เราไปช็อปปี้กัน แล้วเราค่อยคุยกัน แค่เราสองคน แบบเปิดใจกันไปเลยโอเคนะ อย่าไปเลยนะ Anita .. ได้โปรดอย่าทิ้งชั้นไปเลย 





              Maya - ชั้นอยู่เคียงข้างเธอเสมอนะ แอนนิต้า ...


การแสวงหาความสัมพันธ์กับผู้อื่นเป็นสัญญาณของความอ่อนแอ ... มันคือการหลีกเลี่ยงจากปัญหา 

สัตว์ที่แข็งแกร่งไม่เคยมีฝูง มันฉายเดี่ยว ต้องแค่ตัวเองเพื่อความอยู่รอด
พวกที่ทรยศตัวเองเพื่อให้ได้เข้ากลุ่มก็น่าสมเพช 
การใช้ชีวิตแบบนั้นมันไม่สวยงามอะไรเลย 

แต่ชั้นไม่สนใจหรอก 
ชั้นแค่อยากมีใครซักคนเข้าใจชั้น …

เพื่อคนที่ชั้นรัก และ เพื่อใครซักคนที่รักชั้น
ชั้นอยากจะก้าวต่อไปและไม่ย้อนมองกลับมา 

ถึง ชั้นในวัย 18 ปี 


Amelie 
29 กันยายน 2022

ถึงวันที่ต้องย้ายออกจากที่นี่แล้ว อดใจหายไม่ได้เหมือนกันที่ต้องจากบ้านเกิดไป แต่ ไม่เป็นไร ชั้นสบายอยู่แล้ว เพราะชั้นมีเพื่อนที่ดีที่สุดไปกับชั้นด้วย 


ความเหงาคืบคลานเข้าสู่ฉันจนฝังลึก
ความเจ็บปวดอันไม่มีที่สิ้นสุดติดอยู่อย่างไร้ความหมาย
เมื่อฉันนำสิ่งเลวร้ายมาสู่ฮีโร่ของฉัน
พาฉันไปด้วยปีกอันใหญ่โตของคุณ
บินสูงเสียดฟ้าสีขาว
ปีกของเธอทำให้ฉันทยานสูงขึ้นไป
กรีดร้องให้ก้องฟ้า
ไม่มีคำโกหกที่จะซ่อนอยู่อีกต่อไป
 มาหาคำตอบกัน
ว่าฉันต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร
เธอควรต้องอยู่ 
อยู่ในอ้อมแขนของฉัน แต่เธอจากไปแล้ว
กลับบ้านเถอะ
ดอกไม้บานงดงามไม่จีรัง
ซากุระและหญิงสาวไม่นานก็จะร่วงโรย
อย่าทิ้งฉัน
ตามหาฉันสิ.. กอดฉันไว้
รู้สึกถึงฉัน .. เยียวยาฉัน
ทำร้ายฉัน .. รักฉัน



---------------------------------- ENDING ----------------------------------

                                      [ 11 / 02 / 2024 ]