O.X.I.D.E : กุมภาพันธ์ 2025

บทสรุป Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii

By Decibel Per Oxide

STORY after losing his memory ….

ในทุกการเล่าเรื่องของเรื่องราวใน Ryu Ga Gotoku ที่มีทั้งความตลกและโศกนาฏกรรม

Goro Majima เป็นตัวละครที่มีบุคลิกและจริยธรรมที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ตลอดเรื่องราวอันยาวนานของแฟรนไชส์ Yakuza Majima เป็นหนึ่งในตัวละครที่มีมิติซับซ้อนที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย ในฐานะตัวเอก(ชั่วคราว) ที่มีมิตรภาพระยะยาวที่ไม่ราบรื่นกับตัวเอกหลัก Kazuma Kiryu มีทั้งการเปิดเผยและไม่เปิดเผยอีกมากมายตลอด 30 ปีที่ผ่านมาของเรื่องราว

ผู้ทรงอธิพลในกรงทอง ......

โกโระ มาจิมะเกิดที่โตเกียวเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 1964 เขาเข้าร่วมกลุ่มยากูซ่าตั้งแต่ยังเด็ก ส่วนประวัติของ Majima ในวัยเด็กรวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับพ่อแม่ และเหตุผลที่เขากลายมาเป็นยากูซ่าได้อย่างไรยังไม่เคยมีการเปิดเผย

21 เมษายน 1985 ตอน โกโระ มาจิมะ อายุ 20 ปี เขาเป็นสมาชิกของครอบครัว Shimano แห่ตระกูล Tojo และเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับ Taiga Saejima

Majima และ Taiga Saejima ได้วางแผนที่จะสังหารผู้นำของตระกูลอุเอโนะ เซวะ ตระกูลคู่แข่งของตระกูลโทโจ เพื่อให้เครดิตกับครอบครัวซาไซ สาขาย่อยของตระกูลโทโจที่ Saejima สังกัดอยู่ แต่ในวันที่จะเริ่มแผน Majima และ Saejima พร้อมอาวุธครบมือ ทั้งคู่ไม่รู้ว่าแผนลอบสังหารทั้งหมดเป็นการวางแผนโดยอิซาโอะ คาสึรางิและคาซูโอะ ชิบาตะ ในวันที่เกิดเหตุ ชิบาตะสั่ง Majima ไม่ให้ลงมือ เนื่องจากตระกูลโดจิมะ ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของตระกูลชิมาโนในขณะนั้นปฏิเสธที่จะรับผิดชอบร่วมกันสำหรับการกระทำของพวกเขา แต่ Majima ปฏิเสธ โดยยืนกรานที่จะไม่ละทิ้งพี่ชายที่สาบานตนไว้ ชิบาตะและลูกน้องจึงเล่นงานเขา แม้ Majima จะพยายามสู้อย่างเต็มที่

แต่สุดเขาก็ถูกพวกพ้องรุมล้อมจนต้องล่ามโซ่กับเสา แม้กระนั้น Majima ก็ยังต่อต้าน โดยปฏิเสธที่จะก้มหัวให้ใครนอกจากคนที่เขาเคารพ

ลูกน้องคนหนึ่งของชิบาตะหยิบมีดขึ้นมาแล้วควักลูกตาซ้ายของมาจิมะออก ก่อนจะปล่อยให้เขาอยู่ภายใต้การควบคุมของฟุตะชิ มาโน ในขณะเดียวกัน Saejima ถูกปล่อยให้ก่อเหตุเพียงลำพัง จนเกิดเหตุการณ์สังหารหมู่ และสุดท้ายถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต

ส่วน Majima ถูกทรมานในคุกใต้ดินของยากูซ่าที่เรียกกันว่า "the hole" เป็นเวลานานถึงหนึ่งปี ชิมาโน สังเกตเห็นความดื้อรั้นของมาจิมะและรู้ดีว่ายังไงมันก็จะไม่ยอมศิโรราบ จนในปี 1986 จึงปล่อยตัวเขาให้ไปอยู่ในความดูแลของ สึคาสะ ซากาวะ พี่ชายร่วมสาบานของเขาที่เป็นสมาชิกระดับสูงของกลุ่ม Omi Alliance แทน

Majima ถูกคุมขังที่โซเท็นโบริ เมืองโอซาก้า ภายใต้การเฝ้าติดตามและสั่งการของซากาวะ แต่ซากาวะสัญญากับชิมาโนว่าจะส่งเขากลับเข้าเป็นสมาชิกตระกูลโทโจอีกครั้ง หากเขาสามารถหาเงินได้ 100 ล้านเยนในฐานะผู้จัดการของ Cabaret Grand

Majima จำใจรับบทบาทเป็น "เจ้าแห่งราตรี" เพื่อทำให้ Cabaret Grand กลับมาเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งในโซเท็นโบริ แม้จะเป็นเช่นนี้ เขาก็ยังไม่พอใจเพราะต้องหลีกเลี่ยงการต่อสู้ทุกอย่างและถูกลูกค้าดูถูก และความกังวลว่า Saejima พี่ชายร่วมสาบานของเขาจะแหกคุกมาเพื่อฆ่าเขาเพราะคิดว่าเขาทรยศจนทำให้ต้องติดคุก Majima จึงเริ่มแข็งข้อกับ ซากาวะ จนทำให้ซากาวะไม่พอใจจึงเพิ่มหนี้ของเขาขึ้นไปอีกเป็น 500 ล้าน ทำให้ Majima ต้องเลือกระหว่างทำงานที่ไร้ศักดิ์ศรีต่อที่ Cabaret Grand หรือรับงานที่สามารถชำระหนี้ได้ทันที Majima จึงต้องยอมตกลงรับงานมือสังหารจาก ซากาวะ อย่างไม่เต็มใจ

โดยเป้าหมายของเขาคือ มาโคโตะ มากิมูระ แมงดาจอมโหดฉายา God Hands จนเกิดเรื่องราวพลิกผันที่ทำให้ Majima พบกับ ทาเทยามะ มาโคโตะ อดีตหมอนวดตาบอดเหยื่อการค้ามนุษย์ที่ถูกพวกยากูซ่าหลายกลุ่มตามล่า เพราะเธอเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินว่างเปล่าปู่ของเธอทิ้งไว้ให้ซึ่งเป็นที่ดินที่พวกยากูซ่าต้องการอย่างมาก จนเรื่องราวของ Makoto นำพา Majima ไปสู่ Kamurocho

ท่ามกลางการถูกไล่ล่าจากพวกยากูซ่าของ Makoto ที่ Majima พยายามทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเธอ จน Makoto ต้องบาดเจ็บจนโคม่า แต่ก็ทำให้รู้ว่าเบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดนั้นมาจากที่ ชิมาโนที่ทรยศต่อตระกูลTojo และสมคบคิดกับ Omi Alliance จนในที่สุด Majima ก็ตัดสินใจที่จะไปหา ชิมาโน เจ้านายเก่าและขอความจริงเกี่ยวกับชะตากรรมของ Saejima เพื่อแลกกับชีวิตของเขาเอง แต่ชิมาโนที่รักตัวกลัวตายจึงฆ่าตัวแทนของ Omi Alliance ที่เขากำลังเจรจาอยู่ และบอกกับมาจิมะว่าเขาตั้งใจจะส่ง Majima ไปที่โซเท็นโบริและคืนสถานะให้มาจิมะกลับเข้าสู่กลุ่มอีกครั้ง

หนึ่งเดือนต่อมา เขาได้พบกับซากาวะเป็นครั้งสุดท้าย โดยบอกกับซากาวะว่าเขาจะ "ใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง" ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่รู้ว่าซากาวะถูกฆ่าตายในเวลาต่อมา

Majima ได้พบกับ Makoto อีกครั้ง ซึ่งกำลังถูกสมาชิกของตระกูลชิมาโนบริษัทในเครือของตระกูลโดจิมะตามคุกคามพอดี Majima เข้าช่วยเธอไว้โดยไม่พูดอะไรเพื่อไม่ให้เปิดเผยตัวตนของเขาให้เธอรู้ เพื่อไม่ให้ Makoto ตามหาเขาซึ่งจะทำให้เธอตกอยู่ในอันตราย

เขาปล่อยให้มาโคโตะอยู่ในมือของ ทาเทยามะ คนรักคนปัจจุบันของเธอ ซึ่งเป็นหมอที่ช่วยให้เธอมองเห็นได้อีกครั้ง ให้ดูแลเธอให้ปลอดภัย

ซึ่งความซาดิสม์และมาโซคิสม์ในตัวของมาจิม่าได้ถูกสั่งสมในช่วงเวลานี้ พร้อมๆกับแก่นสารของชีวิตของตัวเองที่หมดลงไป

เมื่อหมาบ้าถูกปลดปล่อย .......

Majima ปรากฏตัวอีกครั้งในปี 1995 ใน Yakuza 1 ที่มีบุคลิคที่เปลี่ยนไปมาก เนื่องจากบาดแผลทางใจที่เขาประสบเมื่อหลายปีก่อน Majima จึงปรับบุคลิกใหม่ให้เป็นคนประหลาด คาดเดาไม่ได้ และหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเดิมๆ ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากอดีตที่เงียบขรึมและครุ่นคิดของเขา

มาจิมะได้รับมอบหมายให้เป็นผู้บังคับบัญชาของกลุ่มมาจิมะ ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของกลุ่มชิมาโน มาจิมะได้กลับมาพบกับคิริวอีกครั้งหลังจากที่ลูกน้องคนหนึ่งของเขาไปมีเรื่องกับ "มังกรแห่งโดจิมะ" มาจิมะลงโทษลูกน้องของเขาด้วยการตีเขาด้วยร่มซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่คิริวกลับหยุดมาจิมะไว้ได้ มาจิมะที่ผิดหวังจึงเตือนคิริวว่าเขาต้องเรียนรู้วิธีบังคับใช้ระเบียบวินัยหากเขาหวังที่จะเป็นผู้นำแก็งค์ของตัวเอง คิริวตอบว่าเขาจะทำเช่นนั้นด้วย "วิธีการที่ถูกต้อง" ทำให้มาจิมะหาเรื่องกับคิริว คิริวปฏิเสธที่จะโต้กลับเพราะมาจิมะใช้ร่มตีเขา และสุดท้ายมาจิมะก็ยอมแพ้และหวังว่าจะได้มีโอกาสต่อสู้กับคิริวในการต่อสู้จริงสักวันหนึ่ง

ท่ามกลาความวุ่นวายเรื่องหนึ่งหมื่นล้านที่ถูกขโมยไปจากธนาคารส่วนตัวของตระกูล Tojo จนโลกใต้ดินกำลังลุกเป็นไฟจากการแย่งชิง ชีวิตของ มาจิม่า ก็ยังดำเนินต่อไปกับแผนการยั่วยุคิริวซึ่งปฏิเสธที่จะสู้กับมาจิม่ามาตลอดให้มาตัดสินกันอีกครั้งในทุกวิถีทาง ส่งผลให้มาจิมะใช้เวลาที่เหลือในเนื้อเรื่องของเกมไปกับการพยายามยุให้คิริวสู้กับเขาเพียงเพื่อความสนุกเท่านั้น โดยไม่สนใจว่าจุดจบของเรื่องราวที่มิลเลนเนียมทาวเวอร์จะเป็นยังไงด้วยซ้ำ

Story Source

https://yakuza.fandom.com/wiki/Goro_Majima#cite_note-Y0_-_Manga-18

https://historica.fandom.com/wiki/Goro_Majim

Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii

Majima - เอาล่ะ ชั้นต้องทำให้เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ เสียก่อน ชั้นจะเริ่มต้นที่เมื่อประมาณ 1 ปีก่อนน่าจะดีนะ

สิงหาคม 2024 ครึ่งปีหลังจากการต่อสู้ในหอคอยมิลเลนเนียม

ร่างของชายปริศนาที่มีรอยสักรูปหน้ากาก Hannya หญิงสาวที่กลายเป็นปีศาจอันเป็นผลจากความเศร้าโศก ความอิจฉา และความโกรธที่กลางหลังพร้อมหลังและงูคู่พันรอบแขนและที่เชื่อมโยงกับการเกิดใหม่และการเปลี่ยนแปลง นอนทอดกายอยู่บนชายหาด

โกโระ มาจิมะ ถูกคลื่นซัดขึ้นมาบนชายหาดบนเกาะแห่งนึงท่ามกลางเศษซากเรืออัปปาง ….

Prologue chapter - Mad Dog Unleashed

Majima - เอาน้ำมาอีก !!!

Majima - เดี๋ยวๆ ได้โปรด .... ขอน้ำ .....

Majima - เอาจริงๆนะ ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชั้น จำได้ว่าชั้นรู้สึกขอบคุณจริงๆกับน้ำนั่น ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยกินน้ำอะไรที่อร่อยแบบนี้มาก่อนเลย บอกตรงๆว่า แม้แต่เหล้าที่แพงที่สุดดีที่สุดก็สู้น้ำแก้วนั่นไม่ได้

Majima - จากนั้นความคิดแปลกๆก็เริ่มเข้ามาในหัวชั้น ชั้นอยู่ที่ไหน? แล้วชั้นมาอยู่ที่ชายหาดนี่ได้ยังไง? จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ยิ่งกว่านั่น ไอ้ที่ต้องทำให้คิดหนักจริงๆก็คือ ตัวชั้นเป็นใคร ชื่อตัวเองที่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ฮ่าๆๆ ฮี่ๆ แต่มันก็ไม่ได้แย่ทั้งหมดหรอกนะ รู้สึกดีมากเลยนะถ้ามองในอีกแง่นึง มันเหมือนกับได้เกิดใหม่ แต่ก็นะ มันก็แค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น และสิ่งต่างๆแม่งก็ยิ่งซับซ้อนขึ้นไปอีก

Majima - นี่ไอ้หนู ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ไหนเนี่ย?

Majima - เจ้าหนูนี่ชื่อ โนอาห์ อายุ 10 ขวบ พูดตรงๆกว่าจะผ่านอุปสรรคด้านภาษาได้แม่งโคตรจะปวดหัวเลย และเพื่อประโยชน์ของตัวคุณผู้ฟังเอง ชั้นจะขอข้ามเรื่องพวกนั้นไปก็แล้วกันนะ

Noah - ที่นี่คือเกาะ Rich ครับ ไม่ไกลจากฮาวายมากนัก
Majima - ฮาวายงั้นหรอ? แล้วชั้นมาอยู่ที่นี่ได้ไงล่ะเนี่ย?
Noah - นี่คุณหมายถึง คุณจำอะไรไม่ได้เลยหรอ ?
Majima - จำไม่ได้ .... จำอะไรไม่ได้แม่งซักอย่างเลยจริงๆ

Noah - แล้วสิ่งนี้ล่ะ ?

Majima - นายเจอมันตกอยู่ที่ชายหาดงั้นหรอ?
Noah - ใช่ครับ ผมว่ามันน่าจะเป็นของคุณนะ
Majima - ชนิดของหมึกมันเหมือนกับรอยสักชั้น ก็น่าจะของชั้นแหละ

Goro - แฮ่ๆๆๆๆ !!!
Noah - มีอะไรหรอโกโร่? …. เอ่อ คุณครับผมว่าเราต้องหาที่หลบกันก่อนดีกว่านะ

Majima - อะไรวะเนี่ย? โจรสลัดงั้นหรอ?
Noah - มาทางนี้ครับ เราต้องหนีแล้ว

Noah - ห๊ะ!!?
กัปตัน - เอาล่ะ ไอ้หนูสกปรกตัวนี้คือใคร? รูที่แกคลานออกมาอยู่ตรงไหนหรอ? แล้วแกมันทำบ้าอะไรที่นี่กันวะ ??

Noah - เอ่อ กัปตัน Keith ครับ เอ่อ คืองี้นะ คือเอ่อ เขาเป็น เขาเป็น ลุงของผมเองครับ!!

Noah - อั๊กกก !!
Keith - กล้าโกหกชั้นหรอ โนอาห์ หมัดชั้นหนักแกก็รู้ เจ็บใช่มั๊ยล่ะ เอาล่ะ จัดการหน่อย

ลูกสมุนโจรสลัด - ได้เลยครับกัปตัน เราต้องสั่งสอนมันให้รู้จักบทเรียนบ้างจริงมั๊ย?

ลูกสมุนโจรสลัด - นี่แกคิดว่าจะทำไรงั้นหรอวะ ?

Majima - เอ่อ ก็ไม่ทันได้คิดน่ะ ไม่รู้เพราะอะไรมือมันถึงไปเอง
Noah - ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ คุณ....
Majima - ไม่ๆ ไม่ว่าชั้นจะเป็นใคร หรือมาจากที่ไหน? ถ้าต้องให้ชั้นยืนเฉยๆเพื่อดู ...อะไรแบบนี้ จะให้เรียกตัวเองว่าลูกผู้ชายได้ยังไง !!

Majima - หนีไปโนอาห์ นายแค่พยายามจะช่วย แต่นี้ไม่เกี่ยวกับนาย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชั้นมันก็ไม่ใช่ความผิดของนายเลยไอ้หนู
Noah - แต่ว่า คุณครับ !!Majima - เอาล่ะพวกแก ฟังนะ ชั้นให้โอกาสแกหนีไปซะตอนนี้ ไม่งั้นจะไม่มีใครที่ได้เดินออกจากที่นี่แบบนี้ไม่บาดเจ็บแน่นอน !!

Keith - รู้มั๊ย นี่ต้องเป็นคำพูดที่ตลกที่สุดที่ชั้นเคยได้ยินมาเลยว่ะ โคตรจะฮาเลยว่ะ !!!

เรียนรู้ระบบการต่อสู้

คอมโบ ด้วยปุ่ม สี่เหลี่ยมและสามเหลี่ยม
คอมโบกลางอากาศ

X - กระโดด
L 1 - การ์ด
R1 - ตั้งท่า
R1 + X - แดชหลบการโจมตี

Health Gauge - เกจพลังขีวิต

Heat Gauge เกจฮีท - จะเริ่มเพิ่มขึ้นในขณะโจมตีศัตรู เมื่อสะสมจนเต็มแล้วจะสามารถใช้ท่า Heat action ได้ (วิ่งเข้าหาศัตรูแล้วกดสามเหลี่ยม)

Madness Gauge - เกจแมดเนสที่ด้านบนซ้ายของหน้าจอ จะชาร์จขึ้นตอนใช้ท่า Heat action อย่างต่อเนื่อง เมื่อสะสมจนเต็มจะสามารถใช้ท่า Mad dog สไตล์ The Mad Kennel โดยการกด R2 ได้

Majima - เวลาชั้นเริ่มแล้ว ...มันหยุดยากนะโว้ยย !!

Noah - คุณครับ !! หยุดเถอะครับ พอแล้ว !!

Noah - ... คุณเคยอยู่ที่อื่นมาก่อนใช่มั๊ย?

Majima - ชั้นก็หวังว่าจะให้คำตอบนายถึงเรื่องนี้ได้ในเร็วๆนี้นะ โนอาห์ แต่ชั้นมั่นใจว่า ชั้นคงไม่ใช่คนดีอะไรนักหรอก

Majima - ชั้นถูกสร้างขึ้นมาในโลกใต้ดิน ความรุนแรง การนองเลือด ไม่มีพื้นที่สำหรับใช้ชีวิตอย่างมีเกรียติและศักดิ์ศรี

Noah - แต่ความรุนแรงมันก็มีประโยชน์นะครับ ก็เห็นอยู่ว่าคุณพยายามจะปกป้องผม และคุณแม่งโคตรเจ๋งเลยครับ !!
Majima - ขอบใจ ....

Majima - เอาล่ะ ที่นี้ เอาไงต่อ
Noah - เราต้องรีบไปก่อนที่พวกมันจะมาอีก ไปบ้านผมก่อน ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่หรอกครับ

Majima - เอาสิ นำทางไปเลย
Noah - ได้ครับ ทางนี้

Chapter 1: Shipwrecked

Majima - เออนี่ โนอาร์ ไอ้เจ้าตัวนี้น่ะ มันใช่เสื้อป่ะ?
Noah - เปล่าครับ มันเป็นแมว ชื่อ โกโร่ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงดูเหมือนเสืออ่ะนะ
Majima - นี่ ไอ้หนู ชั้นโคตรจะมั่นใจเลยว่า นี่มันเสือ นะ

Noah - ผมรับรองว่ามันเป็นแมวแน่นอน ถึงมันจะไม่เหมือนแมวตัวอื่นก็เถอะ ....แต่ ถ้ามันจะเป็นเสือผมก็ไม่สนหรอก
Majima - ก็ถ้านายไม่กลัวมันตอนที่มันตัวใหญ่กว่านี้อ่ะนะ แล้วไปเจอมันที่ไหนหรอ?
Noah - ประมาณสองสามเดือนที่แล้ว ผมเจอมันเดินอยู่ที่ชายหาด อาจจะมาจากเรือที่ล่มหรืออะไรทำนองนั้นมั้งครับ
Majima - ดูสิ ตอนแรกนายเก็บเสือมาเลี้ยง แล้วจากนั้นก็เก็บยากูซ่าความจำเสื่อมคนนี้มาเลี้ยงอีก พ่อแม่นายก็จะเป็นอะไรที่ประหลาดแน่ๆเลย

BAR ESPERANZA

Noah - ถึงแล้วครับ นี่ไงบ้านผม
Majima - เอ่อ สำหรับชั้นมันน่าจะเป็นบาร์มากกว่านะ
Noah - ใช่ครับ แล้วก็เป็นบาร์หนึ่งเดียวบนเกาะนี้ด้วย

Noah - พ่อครับ ผมกลับมาแล้ว !!

Jason - แล้วแกพาใครมาด้วยวะน่ะ ?

Noah - ผมเจอเขาที่ชายหาดน่ะครับ คิดว่าเรือเขาน่าจะแตก
Jason - เรือแตกเนี่ยนะ ?
Majima - พอดีโนอาห์ลูกชายของคุณช่วยชีวิตผมไว้น่ะ ผมก็ไม่รู้จะขอบคุณเขายังไงดีเหมือนกัน
Jason - อ่า แหงอยู่แล้ว

Majima - เฮ้อ เล่นเอาตกใจ ... เอ่อ ถ้าไม่ว่าอะไรผมขอนั่งพักตรงนี้ได้มั๊ย?
Jason - นั่นที่นั่งสำหรับลูกค้าที่มีจ่ายเงินเท่านั้น ถ้าไม่มีปัญญาจ่ายก็นั่งไม่ได้ ว่าไง มีปัญญาจ่ายมั๊ยล่ะ?
Majima - กระเป๋าแห้งเลยล่ะครับตอนนี้
Jason - อ้าว แล้วยังไม่ยืนอยู่ที่นี่อีกทำไมล่ะ?
Noah - โธ่พ่อ พูดดีๆกับเขาหน่อยสิครับ เขาไม่มีที่ไปพ่อก็รู้นี่
Jason - เออๆ ก็ได้ อยากนั่งก็นั่งเลย
Majima - เอ่อ .. ขอบคุณมากเลย ...

Moana - นี่น้ำเปล่าค่ะ ไม่ต้องเสียเงิน
Noah - นี่พี่สาวผมครับ ชื่อ โมอาน่า
Majima - ช่างเป็นพี่ที่ดีจริงๆเลย ขอบคุณสำหรับน้ำนะครับ

Jason - แล้วสรุป แกมาที่นี่เพื่อ? แวะมาแจกโบชัวร์งั้นหรอ?
Majima - ต้องขอโทษด้วยที่ต้องพูดแบบนี้นะครับ แต่พอจะมีโอกาสมั๊ยที่คุณจะเสียสละอาหารและที่พักให้ผมซักคืน? ผมยินดีที่จะเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมดทันทีที่ผมเริ่มมีแรงมากกว่านี้หน่อยอ่ะนะ
Jason - ฮ่าๆ เอาจริงๆ ชั้นก็ไม่อยากพูดเลยนะว่า ชั้นไม่ได้อยากรู้เรื่องของแกซักนิด

ชาวประมง - ไม่เอาน่าเจสัน ตอนนี้บาร์ก็ไม่ค่อยมีคนไม่ใช่หรอ? นายดูสภาพเขาตอนนี้สิ เขาต้องมีเรื่องมาแน่นอน อย่าปฎิเสธเขาเลยน่า
Jason - ทำไม แล้วแกจะเลี้ยงข้าวเขางั้นหรอ?
ชาวประมง - แบ่งของที่ชั้นจับได้ให้เขาซะหน่อยก็ได้นี่
Jason - ก็ได้ๆ แต่แค่คืนนี้เท่านั้น เข้าใจนะ

Majima - แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ ...เอาจริงๆชั้นตอบให้ตอนนี้เลยก็ได้ ชั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่านั่งเรือมาที่นี่ได้ยังไง ความทรงจำของผมก่อนที่จะเจอโนอาห์ไม่เหลือเลย ผมจำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่ชื่อตัวเองก็เถอะ
Jason - ไอ้มุขความจำเสื่อมที่มันมุกคลาสิคจริงๆเลยว่ามั๊ย? ก็น่าจะเป็นอะไรที่สะดวกดีสำหรับคนที่ร่างกายเต็มไปด้วยหมึดพวกนั้นอ่ะนะ ...แกเป็ย ยากูซ่า สินะ พวกอาชญากรของญี่ปุ่นอะไรทำนองนั้น ?
Majima - ดูเหมือนคุณก็เป็นคนรอบรู้อยู่พอตัวเหมือนกันนะ
Noah - คุณรู้มั๊ยพ่อผมเคยเป็นนักล่าสมบัติมาก่อนด้วยนะ
Majima - จริงดิ ไม่ได้อำกันใช่มั๊ย?
Noah - ใช่ครับ พวกเขาออกเรือไปทั่วโลกเพื่อค้นหาสมบัติ เลยทำให้เขาเห็นอะไรมาเยอะมาก
Jason - เฮ้ โนอาห์ จะสอนบทเรียนชีวิตเล็กๆน้อยๆให้นะ อย่าไปเปิดเผยไพ่ในมือหมดขนาดนั่นสิ โดยเฉพาะกับพวกที่บอกว่า จำอะไรไม่ได้เลย เธอเองก็ไม่ต้องไปคอยเอาใจเขาด้วยนะ โมอาน่า
Moana - จ้า ปะป๋า

Majima - (หมอนี่เป็นคนที่ระวังตัวมากเลยและโนอาห์ก็เหมือนจะเป็นเด็กดีมากๆด้วย ก็สมเหตุผลดี พ่อก็ต้องปกป้องลูกเป็นธรรมดา )

Majima -... ผมโอเคหมดแหละยังไงก็ได้ จริงๆผมไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะบ่นหรือไม่พอใจอะไรด้วยซ้
Jason -.นี่ เชื่อชั้นนะ จากประสบการณ์ที่ผ่านมา ชั้นว่าชั้นพอจะรู้สถานกาณ์ของแกอยู่นะ
Majima -...ห๊ะ!!??
Jason -แกน่าจะเคยอยู่หรือกำลังจะมุ่งหน้าไปที่เกาะ Nele Island แน่ๆ
Majima -...เกาะ Nele Island งั้นหรอ?

ชาวประมง - มันเป็นเกาะที่อยู่ห่างจากที่นี่ไปประมาณ 3 ชั่วโมงการเดินเรือ เกาะนั้นใหญ่กว่าที่นี่มาก มีพวกยากูซ่าอยู่บนเกาะนั้นเป็นร้อยเลย เหมือนกำลังทำงานอะไรซักอย่าง
Noah - งั้นเพื่อนของคุณก็อาจจะอยู่บนเกาะ Nele Island แน่เลยใช่มั๊ยครับ? ถ้าคุณได้เจอพวกเขา ความทรงจำของคุณอาจจะกลับมาก็ได้นะ
Majima -ยากูซ่ามาทำงานบนเกาะในฮาวายเนี่ยนะ พวกมันคงกำลังมีแผนร้ายอะไรอยู่ชัวร์

Jason - ที่จริงแล้วพวกเขากำลังกำจัดขยะนิวเคลียร์อยู่ ถ้าแกเชื่ออ่ะนะ
Majima - อะไรนะ!?

Jason - เดาว่าน่าจะเป็นกลุ่มคลั่งศาสนาที่ชื่อ Palekana กำลังรวบรวมตะกอนจำนวนนึง พวกมันอ้างว่าจะเอาไปทิ้งที่ เกาะ Nele Island ที่เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกมัน เพื่อเป็นการตอบแทน พวกมันได้รวบนวมเงินจำนวนมหาศาลเป็นค่าธรรมเนียมดำเนินการจากประเทศต่างๆทั่วโลก

Majima - แล้วพวกมันก็เอาเงินไปเพื่อจัดการกับสิ่งปนเปื้อนพวกนั้นแต่ไม่ได้ทำเพื่อการกำจัด ผมเข้าใจถูกใช่มั๊ย? ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องบ้าๆที่พวกยากูซ่าทำกันอ่ะนะ
Jason - ก็ประมาณนั้น พวกขยะปนเปื้อนที่ถูกเก็บไว้เฉยๆกำลังปล่อยสังสีลงมหาสมุทร จนกระทั้งครึ่งปีมานี้ที่เริ่มมีคนรู้เรื่องเลยกลายเป็นเรื่องถกเถียงกันเป็นวงกว้าง

Jason - คิดว่าน่าจะประมาณ 2 หรือ 3 เดือนก่อนที่พวกมันกำลังเริ่มแผนพวกนี้ มียากูซ่าเดินทางมาจากญี่ปุ่นจำนวนมากโดยอ้างว่ามีวิธีกำจัดขยะปนเปื้อนให้ปลอดภัยได้ และเนื่องจากที่นั่นไมใช่สถานที่ท่องเที่ยวก็เลยไม่มีใครจะไปแถวนั้นแน่นอน นั่นแปลว่า ยังไงซะ แกก็คงมากับพวกยากูซ่าพวกนั้นนั่นแหละ
Majima - โอ้ เป็นนักสืบได้เลยนะเนี่ย

Jason - ชั้นฉลาดก็เพราะกินเหล้านี่แหละ แกคิดงั้นป่ะล่ะ?
Noah - งั้นผมต้องขอลองบ้างแล้วล่ะ ใช่มั๊ย?
Jason - ฮ่าๆๆๆ

Majima - แล้วมีวิธีติดต่อกับคนบนเกาะ Nele Island บ้างมั๊ยครับ?
Jason - ม่ายอ่ะ เกาะนั่นยังเป็นปริศนาสำหรับชั้น ไม่มีเพื่อนอยู่ที่นั่น ไม่มีทางติดต่อใครได้หรอก
Majima - แล้วยังไง คุณจะให้ผมต้องว่ายน้ำไปงั้นหรอ?
Jason - มันมีเรือเช่าแบบเหมาลำที่มาจาก Honolulu น่าจะใช้เดินทางไปที่นั่นได้ ใช้เวลาประมาณเดือนนึง
Majima - เดือนนึงเลยเนี่ยนะ !?
Jason - ถ้าเจอคลื่นลมแรงก็ทดเพิ่มอีกเดือน เกาะนี้อยู่ห่างไกล แถมถ้าไม่สังเกตจะมองเห็นยากมาก

ชาวประมง - ชั้นมีทางอื่นจะเสนอให้นะ แต่ต้องจ่ายล่วงหน้า แต่ดูถ้านายจะกำลังหมดตัวอยู่ ก็เลยเท่ากับหมดหนทางที่ชั้นจะช่วยได้อ่ะนะ

Jason - มีพวกกลุ่มโจรสลัดที่พยายามจะเข้าไปเป็นครั้งคราว พวกมันซุ่มอยู่ที่ไหนซักแห่งแถวๆนี้แหละ ถ้าแกหมดหวังจริงๆก็ลองไปถามพวกมันสิ

Noah - ผมว่าไม่น่าใช่แผนที่ดีนะพ่อ เอ่อ ...แล้วเรือของพวกมันก็น่าจะแล่นออกไปแล้วล่ะ
Majima - ไปไกลเลยด้วย .....

Jason - ถ้างั้นก็แย่หน่อยนะ ..ฮ่าๆ เพราะไม่ใช่ปัญหาของชั้น ขอให้โชคดีก็แล้วกันนะ
ชาวประมง - ถูกต้องที่สุดเลยเพื่อน งั้นก็เอาตามนั้นก็แล้วกัน ฮ่าๆ

Majima - บ้าเอ้ย ไม่เคยคิดเลยว่าอากาศที่ฮาวายจะเย็นยะเยือกขนาดนี้ ….ใจดำกันฉิบเป๋งเลย

Noah - พวกเขาก็เป็นแบบนี้แหละครับ ขอโทษด้วยนะครับที่พวกเขาใจร้ายกับคุณน่ะ

Majima - อ่า ไม่หรอก ชั้นไม่โทษพวกเขาหรอก ใครจะอยากช่วยใครฟรีๆล่ะ ยังไงชั้นก็ขอบใจนายมากๆเลยนะ

Noah - ฮ่าๆ ด้วยความยินดีครับ ว่าแต่ยังไงคุณก็ยังจะหาทางไปเกาะ Nele อยู่ใช่มั๊ยครับ?

Majima - แน่นอนที่สุด เพราะว่ามันน่าจะเป็นทางเดียวที่จะทำให้ชั้นได้ความทรงจำกับมาอ่ะนะ ถึงตอนนั้น นายอยากได้อะไรบอกมาได้เลยนะ ของเล่น เสื้อผ้า แม้กระทั่งเรือที่นายอยากได้ ชั้นจะจัดมาให้

Noah - ว้าว งั้นเราลองหาทางให้คนอื่นช่วยพาเราไปดีมั๊ยอ่ะครับ?

Majima - ฟังดูเข้าท่าเลยล่ะ นำทางไปเลยกัปตัน

ชาวบ้าน - ใครอ่ะ นั่นเพื่อนนายงั้นหรอ โนอาห์ ?

Noah - ใช่ครับ เขาเป็นยากูซ่ามาจากญี่ปุ่นเลยนะ ไม่เชื่อนายดูรอยสักเขาดิ

Majima - เฮ้ ไอ้หนู นายพูดแบบนี้ใครเขาจะอยากให้ยืมเรือวะเนี่ย

Noah - พวกเขาไม่มีเรือหรอกครับ แต่เขาเป็นเพื่อนบ้านที่ดีนะ

ชาวบ้าน - แหม่เข้าใจพูดนะเราเนี่ย

ชาวบ้าน - นายคือคนที่เรือแตกสินะ Moana เล่าให้ชั้นฟังแล้ว

Noah - ใช่ครับ และตอนนี้เขาก็อยากไปที่เกาะ Nele คุณพอจะมีเรือให้ยิมซักลำมั๊ยครับ?

ชาวบ้าน - เจ้าแก่ของชั้นอ่ะนะ ไม่ไหวหรอก ลองหาคนที่มีเรือที่แข็งแรงกว่ามันดีกว่านะ

Majima - ก็ต้องใช้เวลาเดินทางตั้ง 3 ชั่วโมงนี่นะ เข้าใจๆ ยังไงก็ขอบคุณครับ

ชาวบ้าน - หวัดดี ไงครับ?

Majima - ชั้นเองก็ไม่ชอบพูดตรงๆแบบนี้หรอกนะ แต่ นายพอจะมีเรือให้ยืมซักลำมั๊ย พอดีชั้นอยากจะไปที่เกาะ Nele น่ะ ?

ชาวบ้าน - ผมก็พอได้ยินเรื่องคุณมาบ้างอ่ะนะ คุณคงจ่ายค่าเช่ามันไม่ไหวหรอกใช่มั๊ย?

Majima - ใช่ ตอนนี้ไม่มีหรอก ยืมก่อนจ่ายทีหลังได้มั๊ยล่ะ?

ชาวบ้าน - โทษที ผมมีกฎว่าจะไม่ทำงานให้ใครฟรีๆหรอก ทำไมคุณไม่พักผ่อนให้สบายใจล่ะ ที่นี่ก็ไม่ได้แย่หรอกนะ

Majima - ( บ้าเอ้ย ...เห็นเป็นเกาะบ้านๆแบบนี้ ใครจะคิดว่าคนที่นี่ซีเรียสเรื่องเงินกันขนาดนี้ ......)

Noah - นี่คุณครับ ผมว่าเราควรหาอะไรมากินกันแล้วนะครับ เพราะกว่าจะหาเรือที่ใหญ่พอได้คงต้องใช้เวลา

Majima - ดูเหมือนที่นี่คงจะมีคนไม่กี่คนหรอกใช่มั๊ย?

Noah - ผมว่าน่าจะประมาณ 60 คน ไม่รวมเด็กๆนะ

Majima - ช่างมันเถอะเรื่องนั้น ขอบคุณนะที่ช่วยชั้นหามาทั้งวันเลย พักผ่อนกันดรกว่า นายคงเหนื่อยมากแล้ว

Noah - ไม่ต้องห่วงครับ พรุ่งนี้ผมก็จะช่วยอีก บางทีถ้าเราลองไปถามอีกรอบอาจมีใครเปลี่ยนใจก็ได้

Majima - แล้วนายไม่มี เอ่อ งานบ้านหรือการบ้านอะไรที่ต้องทำเลยหรอ?

Noah - ก็มีครับ แต่ ผมอยากรู้เรื่องที่เคยเรียนรู้ที่โรงเรียน ที่ว่า คุณจะรู้เมื่อโตขึ้น ผมหมายถึง คนอื่นๆก็ต้องจากบ้านไปกันตลอด แต่ผมไม่เคยได้ไปไหนเลยแม้แต่เกาะ Nele ที่อยู่ใกล้ที่สุด และวันนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เรียนรู้เรื่อง ยากูซ่า ด้วย ว่าแต่ ญี่ปุ่นมันเป็นยังไงบ้างหรอ? คุณพอจะจำได้มั๊ยครับ?

Majima - เอ่อ ที่แน่ๆ กลางคืนมันไม่ได้เงียบแบบที่นี่หรอกนะ สว่างกว่านี้มาก สว่างมากเลยล่ะ ชื่อของมันยังลอยเข้ามาในหัวตลอดเลย....เมือง Kamurocho

Noah - มันเป็นชื่อที่ที่คุณอยู่งั้นหรอ?

Majima - ก็ยังจำไม่ได้มากนักหรอกนะ แต่พอจำบรรยากาศของที่นั่นได้ ....การดื่ม เล่นการพนัน แล้วก็ผู้หญิง เรื่องพวกนี้ไม่เป็นมิตรกับเด็กนะ นายคงรู้ใช่มั๊ย?

Noah - มันน่ากลัวหรอครับ ...?

Majima - น่ากลัวสิ โคตรอันตรายเลย มีคนบ้าอยู่รอบตัวนายเลยล่ะ

Noah - เจ๋งจังเลยครับ ผมอยากจะเห็นจังเลย เอ่อ นี่อาจจะใช้เวลาจนกว่าความจำคุณจะกลับมา แต่ ตอนคุณจะไปจากเกาะนี้ผมขอไปกับคุณด้วยได่มั๊ยครับ และผมไม่อยากบอกให้พ่อรู้ด้วย

Majima - นี่นายกำลังขอให้ชั้นช่วยพานายหนีออกจากบ้านเนี่ยนะ ?

Noah - ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ผมแค่อยากจะออกไปผจญภัยแค่นั้นเอง

Majima - แล้วนั่น ..มันคืออะไรหรอ ?

Noah - มันเป็นหนามที่ปลายหนวดของหมึกยักษ์ที่ปู่ผมเคยจับได้ก่อนที่เขาจะตาย

Majima - มันจะต้องตัวโคตรใหญ่มากๆเลยสินะ ?

Noah - ใหญ่สิครับ ปู่บอกว่าตัวมันใหญ่เกือบเท่าเรือเลยล่ะ?

Majima - ฟังเหมือนมันเป็นสัตว์ในตำนานเลยแฮะ

Noah - ผมหมายถึง โลกนี้มันกว้างใหญ่มาก พนันได้เลยว่าเรื่องแบบนี้มันก็เกิดขึ้นได้ตลอด ใช่ป่ะ? แล้วผมก็เชื่อแบบนั้นด้วย ปู่ของผมเป็นนักผจญภัย เขาเจอเกาะนี้เป็นคนแรกและตั้งชื่อมันตามชื่อของเขา ... Rich Island แม้ว่าเกาะนี้จะไม่ได้ร่ำรวยเหมือนชื่อก็เถอะ

Majima - ไหนขอชั้นดูมันหน่อยสิ

Noah - มันไม่ใช่แค่ปู่ของผมหรอกนะ เมื่อก่อนพ่อของผมก็มักจะเล่าเรื่องที่เขาเดินทางไปไหนมาไหน แม้แต่พี่สาวผมก็เคยไปนอกเกาะนี้มาแล้ว แต่ผม ไม่มีเรื่องราวแบบนั้นมาเล่าเลย น่าเสียดายที่พ่อของผมคงไม่ออกจากเกาะนี้อีกแล้ว

Majima - ทำไมล่ะ?

Noah - ตอนที่ผมยังเด็ก ผมไอบ่อยมาก บางครั้งไอหนักมากจนเกือบตาย นั่นคือเหตุผลที่เรามาที่ Honolulu เพราะอากาศมันดีต่อโรคหอบหืดของผม จนถึงตอนนี้ แค่ผมไอนิดหน่อย พ่อผมก็จะออกอาการห่วงจนเว่อร์แล้ว เขาบอกว่าถึงเวลาที่เราจะต้องย้ายแล้ว พ่อบอกว่า ที่นั่นเราไม่สามารถไว้ใจใครได้เลย ที่นี่เหมาะสำหรับครอบครัวของเรา จากนั้นพ่อก็เริ่มดื่มหนักและอยู่ที่บาร์ตลอดไม่เคยไปไหนอีกเลย ส่วนผมหรอ? ผมอยากไปที่อื่นบ้าง

Majima - โอเค ขั้นเข้าใจแล้ว ที่นี่มันก็ค่อยข้างเล็กมากอยู่นะ

Noah - เนอะ แล้วผมก็ไม่ได้ป่วยเหมือนเมื่อก่อนแล้วด้วย แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกว่า ....ผมกลัว กลัวที่จะไม่ได้มีโอกาสได้ออกไปโลกภายนอกเลย

Noah - ได้โปรด ขอร้องล่ะ ช่วยพาผมออกไปนอกเกาะนี้หน่อย แค่นิดเดียวก็ยังดี

Majima - ส่วนชั้น ความทรงจำพังพินาศหมด จำได้แค่ว่า เป็นยากูซ่า ชั้นหมายถึง มีโอกาสมากที่ชั้นอาจเคยเป็นพวกขี้แพ้มาก่อน สิ่งที่สำคัญสำหรับชั้นตอนนี้คือ ตอบแทนบุญคุณนาย ไม่ใช่ว่าชั้นต้องใช้ความทรงจำเพื่อรู้ว่าอะไรถูกต้อง

Noah - คุณหมายความว่า....

Majima - ก็ตกลงตามนั้น เมื่อนายหาเรือให้ชั้นได้ ชั้นก็จะพานายออกจากเกาะด้วย นั่นคือสัญญาระหว่างลูกผู้ชาย

Noah - จริงหรอ ?? ไม่ได้โกหกนะ

Majima - ฮ่าๆ ชั้นจะโกหกเด็กที่ช่วยชีวิตชั้นทำไมกันล่ะ ?

Majima - หืมมม ?

Noah - อะไรหรอครับ?

ดูไอ้พวกชั่วนั่นสิ มาทำบ้าอะไรกันว่า โชว์แต่งคอสเพลย์หรอ?

Noah - เปล่าครับ พวกนั้นมาจาก Madlantis น่ะ

Majima - Madlantis ?

Noah - มันเป็นเกาะๆนึงที่เป็นที่ซ่อนตัวของพวกแก็งค์ต่างๆแล้วก็พวกมาเฟีย ผมไม่เคยไปที่นั่นหรอกนะ แต่รู้ว่าพวกมันมาจากที่นั่นแน่นอน

Majima - แล้วพวกมันมาทำบ้าอะไรที่นี่ล่ะ?

Noah - พวกมันมาหาคนไปฝึกลงแข่งใน Pirates Coliseum น่ะครับ ที่ที่มีการต่อสู้กับด้วยดาบด้วยปืน ปืนใหญ่ในแบบโจรสลัด ซึ่งเราจะได้ยินเสียงระเบิดตลอดในระหว่างวัน

Majima - พวกมันค้นหานักผจญภัยที่อยากเป็นนักสู้สินะ ?

Noah - ก็ประมาณนั้น แต่คนชนะก็ฟันกำไรได้ไปเยอะอยู่ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่แค่เพื่อความสนุกอย่างเดียว

Keith - ไม่เอาน่า เจสัน ชั้นรู้ว่าลูกชายกับไอ้หมอนั่นเป็นเพื่อนสนิทกัน

Keith - ไอ้ยากูซ่าตาเดียวนั่นมันตัวก่อเรื่อง มันอยู่ที่นี่ใช่มั๊ยล่ะ? อย่าพยายามหาที่ซ่อนให้มันเลยน่า

Jason - ชั้นไม่รู้เรื่องพวกที่นายว่าเลยจริงๆนะ แล้วตอนนี้โนอาห์ก็ยังไม่กลับบ้าน ซึ่งมันทำให้ชั้นห่วงเขามากด้วย ชั้นจะไปตามหาเขาซักหน่อย นายกับเด็กๆของนายนั่งดริ้งรออยู่ที่นี่ตามสบายได้เลยนะ

Keith - แน่นอน เอาสิ เชิญนายทำแบบนั้นได้เลย แต่ตอนที่นายออกไปนอกบ้าน ชั้นมั่นใจเลยว่า Moana จะคอยดูแลเราอย่างดี

Jason - ไม่ๆ เธอไม่ได้ทำงานนานแล้ว เธอไม่รู้เรื่องเมนูอะไรนักหรอก

Keith - ชั้นมั่นใจว่าเธอยังริมเบียร์ให้เราได้อยู่น่า นายต้องเชื่อใจเธอหน่อยสิ เธอทำได้อยู่แล้ว ใช่ป่ะทุกคน เธอเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับพวกเราเสมอ ไม่เหมือนไอ้พ่อขี่เมาของเธอแหละที่เอาแต่กินเหล้าเมาตลอด

ลูกน้องโจรสลัด - ใช่แล้ว Moana เป็นเด็กดี มานั่งกับเรามั๊ยล่ะ ?

Jason - เอาล่ะ ร้านของเราปิดแล้ว พวกนายไปต่อกันข้างหน้าได้เลย ไปซะ !

Keith - ทำไมแกไม่ทำตัวดีๆแล้วบอกว่าไอ้ไซครอปนั่นมันอยู่ที่ไหนล่ะ? ไอ้หนูสกปรกนั่นมันซุ่มทำร้ายพวกเราแล้วก็หายหัวไปเลย ไปหาตัวมันมาให้เราแล้วเราจะไม่เอาตัว Moana มาหาความสุข แกเข้าใจใช่มั๊ย !!?

Majima - ซุ่มโจมตีส้นตีนเถอะ !

Moana - ห๊ะ!? …. คุณนั่นเอง ...

Majima - สิ่งเดียวที่ชั้นทำก็คือโยนไอ้พวกสารเลวอย่างพวกแกไปนอนที่พื้น หยุดโม้กันได้แล้วมั้ง

Keith - ชั้นกะอยู่แล้วว่าแกต้องอยู่แถวๆนี้ ไอ้แมลงน่ารังเกียจ

Majima - ขอโทษด้วยนะที่ทำให้พ่อเธอต้องโดนแบบนั้น จริงๆผมไม่น่าจะเข้ามารบกวนคุณตั้งแต่แรกแล้ว แต่ผมก็ซาบซึ้งกับความอดทนของคุณมากนะ

Moana - คุณไม่คิดว่างานนี้คุณจะเสียเปรียบหรอคะ?

Majima - เสียเปรียบงั้นหรอ ฮ่าๆ จริงๆแล้วไอ้พวกนั้นต่างหากที่ต้องห่วงอ่ะนะ

Keith - เอาล่ะ เด็กๆ ชั้นอยากได้กะโหลกไอ้เวรนั่นมาประดับซะหน่อยว่ะ ไปจัดการมันซะ !!!

BOSS - กลุ่มโจรสลัด Keith

Keith - อ๊ากกก ....

Majima - ถามจิง ไม่เอาน่าพวก นี่ดีที่สุดสำหรับพวกแกแล้วจริงๆหรอวะ? แกทำแบบนี้ชั้นนี่โคตรเสียอารมณ์เลยว่ะ

Keith - Fuck You !! …

Majima - คุณไม่เป็นไรนะ?

Jason - ไม่เป็นไร .. แค่เสียดายนิดหน่อยน่ะ เพราะต้องสำลักเหล้าออกมาจนหมดน่ะสิ ...ดีนะยังพอเอากลับคืนมันลงคอไปได้บ้าง ...

Moana - แหวะ !! พ่อเนี่ย !!

Majima - ขอบคุณที่คุณทำเป็นแกล้งโง่นะ คุณเปลี่ยนใจเรื่องผมแล้วหรอ หรือแค่บังเอิญ?

Jason - ชั้นไม่ได้ทำเพื่อแกซักหน่อย ....

Jason - ชั้นไม่อยากให้ลูกของชั้นต้องมายุ่งกับเรื่องพวกนี้ต่างหาก อย่าเข้าใจผิดไปหน่อยเลย ...

Moana - พอได้แล้วค่ะพ่อ ยังมาทำตึงใส่แบบนี้อีกทั้งที่เขาอุตสาห์มาช่วยแท้ๆ

Noah - ใช่ พี่พูดถูก พ่อต้องฟังบ้างสิ

Jason - แม่งเอ้ยย ....

Jason - ไม่รู้จักระวังตัวบ้างเลยนะ

Noah - พ่อจะทำอะไรอีกเนี่ย !??

Jason - ไม่มีสิ่งดีๆเกิดขึ้นจากการไว้ใจคนแปลกหน้าหรอกนะ ถ้ามีสิ่งนึงที่ชั้นได้เรียนรู้มาจากการเดินทางรอบโลกก็คือ เรื่องนี้แหละ ถ้าแกอยากช่วยลูกชายของชั้นจริงๆก็อย่ามาสะเออะเข้าใกล้ชั้นและครอบครัวของชั้นอีก

Majima - โอเค ..ว่าแต่ ถ้าไอ้พวกบ้านั่นกลับมาแก้แค้นอีกล่ะ? ถึงตอนนั้น ผมว่าคุณคงอยากให้ผมอยู่แถวๆนี้คอยเล่นงานพวกมันแน่

Jason - แกคิดว่าชั้นต้องการให้แกมาปกป้องครอบครัวของชั้นสินะ? ชั้นดูแลครอบครัวของชั้นเองได้ และก็ทำมานานแล้วด้วย และชั้นอาจจะรู้วิธีที่ทำให้พวกเขาปลอดภัยมากกว่าที่แกทำด้วย

Majima - ช่าย ก็น่าจะงั้นนะ

Moana - เฮ้ นี่คุณกินอะไรรึยัง? หิวมั๊ย? ชั้นพอทำอาหารให้ได้นะ

Majima - อ่า ไม่ดีกว่า แต่ก็ขอบคุณนะ

Majima - พ่อของคุณบอกชั้นเจนแล้วว่า ผมไม่ได้รับการต้อนรับที่นี่อ่ะนะ เดี๋ยวผมจะไปหาที่หลบหนาวนอนแถวๆนี้ก่อนก็ได้

Moana - แต่คุณค่ะ แถวๆนี้มันไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้วนะคะ

Majima - บางทีงานนี้อาจต้องหิวตาย แต่ก็ยังดีกว่าหนาวตายอ่ะนะ โนอาห์ ไอ้หนูแกช่วยชั้นไว้อีกแล้วนะ ....หืมมม !

Majima - โกโร่ นี่แกคงไม่คิดว่าจะเลี้ยงชั้นอีกคนใช่มั๊ย?

Noah - กินไปเถอะครับ ถ้าคุณไม่กินคุณจะหิวตายนะ เอ้านี่ผมเอาของมาฝากด้วย จากพี่ Moana เธอเอาหลบพ่อเอาออกมาให้น่ะ

Majima - ใจจริงชั้นก็อยากปฎเสธอ่ะนะ แต่ ....ท้องของชั้นมันดันร้องจนแสบไปหมดแล้วเนี่ย

Majima - ดูเหมือนมันจะเป็นบ้าน ใช่มั๊ยเนี่ย?

Moana - ชั้นยอมปล่อยให้ลูกค้าต้องหนาวจนตายไม่ได้หรอกค่ะ มันอาจจะไม่ได้หรูหราอะไร แต่คุณสามารถพักฟรีๆไปก่อนได้เลย

Majima - เรื่องนั้นไม่เป็นไรหรอกครับ คุณสองคนช่วยผมไว้อีกแล้ว

Moana - อะไร นี่คุณคิดว่าเราจะปล่อยให้คุณตายงั้นหรอ? ฮ่าๆ ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ช่วยเลยซักนิด ถ้าคุณถามอ่ะนะ เอาล่ะ ยังไงคืนนี้ก็ฝันดีนะคะ

Noah - ยังไงตอนเช้าผมจะมาใหม่นะ ผมจะสอนวิธีตกปลาและกิจกรรมสำหรับเอาชีวิตรอดต่างๆให้คุณด้วย จะสอนคุณจุดไฟด้วยนะ ใช้แค่ไม้ขีดกับน้ำมันอีกนิดหน่อยแค่นั้นเอง

Majima - ซึ้งน้ำใจนายมากๆเลยเจ้าหนู

Noah - คุณจะต้องแข็งแกร่งอีกครั้ง เพื่อที่เราจะได้เดินทางกันต่อได้ อย่าลืมสัญญาที่คุณให้กับผมไว้ล่ะ คุณจำได้ใช่มั๊ย? สัญญาลูกผู้ชาย คุณบอกแบบนั้น อย่าไปเสียกำลังใจเพียงเพราะพ่อของผมไม่ชอบคุณ โอเคนะ ?

Majima - โอเค รู้เรื่อง และเขาคงจะโกรธมากกว่าเดิมถ้ารู้ว่านายกำลังจะทำอะไรอ่ะนะ

Noah - ฮ่าๆ มันน่าตื่นเต้นจะตายตอนที่เรากำลังจะทำในสิ่งที่ไม่ควรทำเนี่ย

Majima - รู้มั๊ย บางคนไม่รู้ความสุขคืออะไรด้วยซ้ำ ในทางกลับกัน นายนี่ช่างมีความสามารถพิเศษที่จะใช้ชีวิตอย่างแฮปปี้ดีจริงๆเลย ถ้าตาลุงคนนี้ดูนายไม่ผิดอ่ะนะ

Noah - ขอบคุณครับ ... โอเค เจอกันตอนเช้านะ ลุง !!

Noah - มอนิ่งครับผม ไงนอนหลับเป็นไงบ้าง?

Majima - หลับเป็นตายเลยล่ะ

Noah - ดีใจที่ได้ยินแบบนั้นนะ คุณหิวยัง? กินอาหารเช้ากันมั๊ย?

Majima - ไม่ๆ ชั้นไม่อยากให้นายมาคอยดูแลตลอดหรอกนะ เดี๋ยวชั้นจะลองไปหาอะไรกินเอง

Noah - นี่คุณไม่ต้องแกล้งทำก็ได้ เพราะคุณยังไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย ถ้าคุณจะใช้ชีวิตบนเกาะคุณต้องรู้จักวิธีทำอาหารกินเอง คุณพอมีฝีมือเรื่องทำอาหารมั๊ยล่ะครับ?

Majima - ไม่รู้สิ ชั้นจำเรื่องพวกนั้นไม่ได้เหมือนกัน

Noah - งั้นเดี๋ยวผมจะสอนคุณเอง ตอนนี้ผมก่อไฟไว้แล้ว สิ่งที่เราต้องหาคือวัตถุดิบในการทำอาหาร คุณช่วยไปหาเก็บผักมาหน่อยได้มั๊ยครับ? ผมปลูกมันฝรั่งไว้ด้านนอก 4 กระถางนู้นเลยครับ พอเก็บมาแล้วก็เอาไปที่กองไฟที่ริมชายหาดนะ

➤ เก็บมันฝรั่ง 4 หัวในกระถางที่จุดหมายภารกิจแล้วเอาไปให้โนอาห์ที่กองไฟที่ริมชายหาด

Noah - ผมเตรียมไฟเรียบร้อยแล้ว คุณได้วัตถุดิบมาแล้วใช่มั๊ยครับ?

Majima - ได้มาแล้ว นี่ไง

Noah - เยี่ยมเลย งั้นเราเริ่มทำอาหารเช้ากัน

เรียนรู้เกี่ยวกับ Goro Goro Kitchen

ที่นี่คุณสามารถใช้วัตถุดิบ มาใช้เป็นส่วนผสมทำอาหารเมนูต่างๆเพื่อเพิ่มพลังชีวิตของมาจิม่าได้ เมื่อค่าประสบการณ์การทำอาหารมากขึ้น Chef level ของคุณก็จะเพิ่มขึ้นตาม ทำให้สามารถทำอาหารด้วยวัตถุดิบอื่นๆได้เพิ่มมากขึ้น อาหารแต่ละเมนูจะมีส่วนผสมที่ต่างกน ดังนั้นอย่าลืมเก็บรวบรวม เนื้อ ปลา ผลผลิตต่างๆเท่าที่คุณหาเจอได้ในระหว่างเดินทางด้วย

อาหารจะมีคุณภาพสามระดับ ตั้งแต่ 1 ดาวถึง 3ดาว

วัตถุดิบที่หายากของส่วนผสมและเทคนิคในการปรุงจะทำให้คุณภาพอาหารที่คุณทำออกมาสูงขึ้น เอฟเฟคที่ได้จากอาหารก็จะได้มากขึ้นด้วย

🍱Roughly Chopped Stir-Fried Veggie Bento

ข้าวกล่องผัดผักสับหยาบ ใช้ หัวมันเทศ 3 หัว

🔥การจุดไฟ

กด X ค้างไว้เมื่อเป่า และปล่อยเมื่อต้องการหยุดเป่า

การหยุดในบริเวณเกจสีแดงจะทำให้ไฟแรงขึ้นได้ดีที่สุด ยิ่งไฟร้อนได้ที่ในเวลาที่กำหนดคุณภาพของอาหารที่ทำออกมาก็จะเพิ่มมากขึ้น

🔪 การหั่น

หั่นส่วนผสมด้วยการกดปุ่ม X O สี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม ที่แสดงขึ้นมาแบบแรนด้อมให้ทัน ยิ่งคุณสับส่วนผสมได้มากตามเวลาที่กำหนด คุณภาพของอาหารที่ทำออกมาก็จะเพิ่มมากขึ้น

Noah - ไงครับ พอทำได้อยู่นะครับ

Majima - แน่นอน เอาเรื่องการอดตายออกจากรายชื่อเรื่องที่ชั้นต้องกังวลได้เลย ยังไงก็ต้องขอบใจนายมากนะ โนอาห์ นายเป็นครูที่ดีมากๆเลย

Noah - งั้นก็เยี่ยมเลย ฮ่าๆ เอ่อ ผมมีพวกเมล็ดพันธ์พวกนี้ให้คุณด้วยนะ เอาไปปลูกตามกระถางต่างๆเพื่อไว้ใช้เป็นวัตถุดิบในการทำอาหารในอนาคต

Noah - เอาล่ะเสร็จเรื่องอาหารเช้าแล้ว เรากลับเข้าหมู่บ้านกันมั๊ย?

Majima - แทบรอไม่ไหวเลยล่ะ เบื่อตรงนี้จะแย่อยู่แล้ว

Noah - พวกเขามาทำอะไรกันเต็มไปหมดเลย แปลกแฮะ

Majima - พวกมันได้แต่ยืนเฉยๆ พวกมันต้องการอะไรกันแน่เนี่ย?

Moana - เฮ้ นายสองคน

Noah - พี่ มันเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ?

Moana - ก็นั่นแหละ พวกนั้นล้อมที่นี่ไว้ตั้งแต่เช้าแล้ว ได้แต่ยืนเฉยๆไม่ทำอะไรเลย นี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ถ้าไม่มีไอ้พวกนี้มายืนป่วนแบบนี้ ปกติเราก็ขายไม่ดีอยู่แล้ว

Majima - บ้าเอ้ย ... น่าจะเป็นวิธีกดดันของพวกมัน เดาว่ายังมีพวกมันซุ่มอยู่แถวๆนี้อีกแน่ อย่างน้อยๆก็จนกว่าชั้นจะออกจากเกาะ

Moana - ถ้าเป็นแบบนี้ทั้งเดือน พ่อคงจะปิดร้านแน่เลย

Majima - ไม่ มันจะไม่เป็นงั้นหรอก ชั้นมีไอเดียแล้ว

Noah - ยังไงหรอครับ?

Majima - ถ้าชั้นอยากจะไปเกาะ Nele ชั้นก็คงต้องให้ไอ้พวกขี้แพ้ที่อาศัยอยู่กลางทะเลพาไปแล้วล่ะ จะได้ไม่ต้องให้บาร์ของนายเป็นตัวประกันอีก

Noah - คุณแน่ใจหรอครับ? ดูจากผลของเมื่อคืนนี้พวกมันไม่ต้องจะยอมตกลงง่ายๆนะ

Majima - ชั้นก็ไม่ได้ขอร้องให้มันพาไปนี่ คนพวกนี้ต้องใช้อีกวีธีต่างหาก

Majima - โดยเฉพาะถ้าพวกมันเล่นเป็นโจรสลัด

Noah - เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่าคุณต้องมีเรื่องชกต่อยอีกแล้วอ่ะ ?

Moana - คุณแน่ใจหรอ? เท่าที่ดูๆจากที่พวกมันมาเดินรอบๆบาร์ก็เกือบ 30 คนเลยนะ

Noah - 30 ต่อ 1 เลยนะครับ!!

Majima - ฮ่าๆ เออ คณิตศาสตร์ของนายไม่ผิดหรอก แต่ ..

Moana - แต่อะไรหรอ?

Majima - 30 ต่อ 1 มันก็แค่อัตราต่อรองเท่านั้นเอง

Noah - โว้ คุณจะเอาจริงดิ !!

Moana - นี่คือบ้าหรือโง่กันแน่เนี่ย มันเป็นไปไม่ได้หรอก!!

Majima - ก่อนอื่น ต้องสะกดรอยไปดูว่ามันจอดเรือตรงไหน สังเกตุดูว่าพวกมันพร้อมจะรับมือกับความรุนแรงได้ในระดับไหน จากนั้นค่อยดำเนินแผนต่อไป

Noah - โอเค ถ้าคุณจะหาเรือก็ต้องไปที่ท่าจอดเรือตรงโน้นเลยครับ

ลูกเรือโจรสลัด - Ahoy !! นี่ พวกแกกำลังจะไปไหนกันไม่ทราบ ?

Majima - อ๋อ กำลังจะลงไปท่าเรือนะ ถ้าไม่รังเกียจช่วยพาไปดูเรือของพวกแกหน่อยดิ หรือจะให้ชั้นไปทัวร์เองก็ได้นะ

ลูกเรือโจรสลัด - แกกล้ามากนะที่มาถึงที่นี่

ลูกเรือโจรสลัด - อ่อ เข้าใจแล้ว แกคงอยากจะลองดีกับดาบของชั้นสินะ งั้นก็เข้ามาเลยไอ้สาระเลว !!

Majima - ชั้นล่ะชื่นชมความแน่วแน่ของพวกแกจริงๆนะ ไม่เคยเข็ดซักที ไอ้การเลือกต่อสู้ที่ไม่มีทางชนะได้นี่แหละเขาเรียกความกล้าหาญล่ะ

Noah - โห้ เร็วจัง บางทีคุณอาจจะสู้แบบ 30 ต่อ 1 ได้สบายๆแน่เลย

Majima - อยากรู้ป่ะล่ะ?

Noah - เยส !! ...เอาล่ะ เราไปต่อกัยเถอะครับ ท่าเรืออยู่ทางนั้น แต่อย่าลืมหูตาไวไว้ด้วยล่ะ ผมว่ายังมีพวกมันอยู่แถวๆนี้อีกแน่นอน

Majima - พวกโจรสลัดที่มาขัดขวางชั้นน่ะหรอ? พวกมันเป็นพวกนอกกฎหมานจากสถานที่ที่เรียกว่า Madlantis ไอ้พวกที่ประมาณชอบแต่งตัวหรูและพกอาวุธโบราณติดตัวไปทุกที แต่สิ่งสำคัญคือพวกมันปฏิบัติตามกฎของ Madlantis กันอย่างเคร่งคัดมาก ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี แต่ยังไงก็ตาม ก็ช่างแม่งมันเถอะ เพราะมันโอเคสำหรับชั้น ชั้นหมายถึง ชั้นจะได้ไม่ต้องไปรู้สึกแย่เวลาที่กระทืบพวกมันจนหมอบคาตีนยังไงล่ะ ฮี่ๆๆๆๆ

Noah - ผมอยากรู้จังว่าบนเรือโจรสลัดมันเป็นยังไง มีช่องเก็บที่ซ่อนอยู่เยอะรึเปล่า

Majima - ใครจะไปรู้ล่ะ ชั้นว่าเราควรจะห่วงเรื่องตัวเองก่อนนะ โดยเฉพาะตอนที่เรามาอยู่ตรงนี้

Ben - ไงโนอาห์

Noah - อ่าว คุณเบน กำลังจะออกไปตกปลาหรอครับ?

Ben - จริงๆชั้นเพิ่งกลับน่ะ ทำงานหนักมาทั้งวันแต่กลับจับไม่ได้อะไรเลย ช่วงนี้รู้สึกปลาเริ่มน้อยลง เราเลยจับอะไรได้ไม่มากนัก เดี๋ยวนะ ผ้าปิดตานั่น คุณคือคนที่ทำร้ายพวกโจรสลัดที่บาร์ใช่ป่ะเนี่ย?

Majima - บ้าเอ้ย ชื่อเสียงกระฉ่อนเร็วมากเลยว่าป่ะ?

Ben - นั่นแหละชีวิตชาวเกาะพี่ชาย ที่นี่เรามีกันอยู่ไม่เยอะ มีอะไรทีก็รู้ถึงกันหมด ทีสำคัญไอ้พวกโจรสลัดนั่นก็สร้างความลำบากใจให้พวกเรามามาก แต่คุณก็ต้องระวังตัวเอาไว้ด้วยนะเพราะไอ้พวกที่บาร์ไม่ใช่พวกระดับบิ๊กหรอก ไม่ว่าคุณจะเก่งแค่ไหน ถ้าพวกมันเยอะกว่าก็แย่เหมือนกัน ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าเนอะ

Noah - ก็จริงเพราะเราไม่รู้เลยว่าพวกมันมีกันกี่คนที่มาที่นี่

Ben - ก่อนจะไปตามอัดพวกโจรสลัดลองแวะไปที่ร้านค้าของชาวประมงในหมู่บ้านดูก็ดีนะ หากคุณมีแผนที่จะสอนบทเรียนให้กับไอ้พวกโจรสลัดนั่นผมก็เอาใจช่วยนะ ผมต้องไปก่อนล่ะ ไว้ค่อยเจอกันใหม่

Ben - อ่อ อีกอย่าง ถ้าอยากจะซื้อของหรือขายอะไรก็สามารถไปซื้อได้ที่ร้าน Stella ได้เลยนะ หวังว่าจะได้เจอนายสองคนอีกนะ

Majima - แล้วยัย Stella นี่มันใครงั้นหรอ?

Noah - Stella เป็นชื่อร้านขายของทะเลของคุณเบนน่ะ อยู่ทางนู้นน่ะ

Majima - โธ่เอ่ย ที่พูดเอาใจเราก็เพราะจะโปรโมทร้านตัวเองนี่เอง

Noah - ฮ่าๆ คุณเบนเขาเป็นคนหัวการค้าและก็เป็นคนดีด้วย ลองแวะไปดูก่อนมั๊ยล่ะ เพื่อมีอะไรที่พอใช้ได้จะได้ซื้อเก็บไว้

Majima - แวะไปซักหน่อยก็ไม่เสียหายอะไรนี่

🐡 ร้าน Stella

เจ้าของร้าน - ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีคะ? เดี๋ยวนะ คุณคือคนที่จัดการพวกโจรสลัดและทำลายบาร์จนพังสินะ

Noah - อ่อ บาร์ยังอยู่ดีครับแล้วที่เราจัดการพวกมันก็เพราะมันเป็นคนไม่ดีน่ะ

เจ้าของร้าน - ประเด็นคือคุณได้แสดงให้พวกมันเห็นแล้วนี่ว่ามาซ่าที่นี่ต้องเจอกับอะไร ก็สมน้ำหน้าพวกมันแล้วล่ะ ขอให้ชั้นให้อะไรพวกคุณเพื่อเป็นการขอบคุณเถอะนะ

Majima - และผมก็ไม่ใช่พวกที่ชอบปฎิเสธของฟรีด้วยสิ

เจ้าของร้าน - แล้วโอกาสแบบนี้มันเหมาะที่จะให้อะไรดีน้า ......?

🐔 กระต๊าก !!!

เจ้าของร้าน - โอ้ นั่นแหละ ใช่เลย แกโชคดีแล้วเพื่อนเอ้ย

Majima - เอ่อ ถ้าคุณมีไข่ ผมขอเป็นไข่แทนแล้วกันนะครับ

เจ้าของร้าน - พอดีชั้นจะพาเจ้านี่ไปหลังร้านน่ะ ผู้ชนะก็ต้องเหมาะกับไก่ย่างอย่างที่เขาว่ากัน

Majima - ห๊ะ??

เจ้าของร้าน - คุณรอแปบนึงนะคะ

Majima - อ่อ ...เอ่อ ดะเดี๋ยวๆก่อน !! ใจเย็น หยุดม้าก่อน !!

เจ้าของร้าน - ม้าอะไร นี่ไก่นะ ตกลงคุณคงไม่หิวสินะ

Majima - ช่างเถอะ ผมแค่อยากบอกว่าผมอยากกินไข่มากกว่าอ่ะนะ คือผมเริ่มคิดว่ามื้อเช้าผมคงไม่สมบูรณ์ถ้าไม่มีไข่ลวกน่ะ แล้วถ้าคุณจะให้ไก่นั่นกับผม ให้แบบเป็นๆไม่ได้หรอ?

เจ้าของร้าน - ก็ชั้นคิดว่าคุณคงไม่กล้าทำเองเลยจะทำให้ยังไงล่ะ จะทำก็ทำตอนนี้เลย

Majima - เอาไก่บ้านั่นมาให้ผมเดี๋ยวนี้ !!!

Noah - นี่คุณ ผมว่าผมน่าจะหาไข่มาให้คุณได้นะถ้าคุณชอบขนาดนั้นน่ะ

Majima - ชั้นไม่ได้อยากกินไข่หรอก แค่ไปสบตามันเข้าเลยทำใจไม่ได้น่ะ

Noah - คุณไม่เคยเลี้ยงไก่เลยงั้นหรอ? มันน่ารักดีนะ จะลองเลี้ยงดูมั๊ยล่ะครับ

Majima - มันก็คงต้องเป็นแบบนั้นอ่ะนะเพราะเราเอามันขึ้นเรือไปด้วยไม่ได้อยู่แล้ว

Noah - อ่า มันมีที่ดินว่างอยู่ ทำไมคุณไม่ลองเอามันไปเลี้ยงที่นั่นล่ะ?

Majima - ถ้าไม่มีใครมาว่าอะไรก็เอาสิ

Noah - ไม่มีใครว่าหรอกครับ มันเคยเป็นที่เลี้ยงสัตว์มาก่อน ตอนนี้ไม่มีใครมายุ่งกับมันมานานแล้วล่ะ

Majima -โอเค งั้นก็ไปดูที่นั่นกัน

Noah - นี่ไงล่ะค๊าบบบ

Majima - อืมม ก็ไม่เลวนะ แกล่ะว่าไงล่ะ ชอบบ้านใหม่มั๊ย?

🐔 กระต๊ากกกกก !!!

Majima - ถ้าชอบก็ออกไข่เยอะๆล่ะ ตอนขึ้นบนมาจะได้มากิน

Noah - ตั้งแต่วันนี้เจ้าไก่นี่จะเป็นสัตว์เลี้ยงของเรา เราจะตั้งชื่อมันว่าอะไรดีอ่ะ?

Majima - อืมม เดี๋ยวนะ นกที่เผชิญกับความตายแต่ไม่ตายงั้นหรอ Phoenix เป็นไง?

Noah - โอเค เจ๋ง ตามนั้นเลยครับ !!

Majima - ฮ่าๆ เอาล่ะเจ้าไก่น้อย ต่อไปชื่อของแกคือ ฟีนิกซ์ นะ !!

🐔 Phoenix - กระต๊ากกกกก !!!

Majima - หืมม ทำไม โกโร่ แกอยากจะอยู่ที่นี่เหมือนกันหรอ?

Noah - ผมว่าโกโร่คงอยากให้คุณสนใจมันบ้าง มันกำลังอิจฉาน่ะครับ

Majima - อิจฉาเนี่ยนะ? ใครจะไปรู้กันฟ่ะ

Noah - ผมเดาว่าพอเรามีสมาชิกใหม่เข้ามาโกโร่ก็น่าจะไม่ปลื้มอ่ะนะ ฮ่าๆ

Majima - เฮ้อ ..... ถ้แกอยากเป็นราชาของสรรพสัตว์แกต้องเป็นผู้ปกครองที่ใจดี ไม่สิ นั่นมันสิงโตนี่หว่า เออ ช่างเหอะ เสือ สิงโต มันก็แมวทั้งนั้นแหละ

Majima - เอาล่ะ จากนี้ไปที่นี่คือ อณาจักรของโกโร่ และแกเป็นจ่าฝูง โอเค๊ ! ประมาณว่าที่นี่เป็นประเทศของแกแล้วแกเป็นพระราชา ประมาณนั้น แต่แกต้องแน่ใจนะว่าเพื่อนแกที่นี่จะไม่หนีหรือทำอะไรโง่ๆน่ะ ชั้นไว้ใจแกนะ ราชาตัวน้อย

Noah -ถ้างั้นเรามาฉลองเปิดอณาจักรให้เจ้าสองตัวนี้กันดีมั๊ยครับ ฮ่าๆ ผมมีอาหารสัตว์อยู่พอดี เอามาให้โกโร่กับ ฟีนิกซ์ กินกันเถอะ

🐯 Goro Kingdom

สัตว์ต่างๆในอณาจักรโกโร่สามารถให้อาหารได้ด้วย อาหารสัตว์ (Pet food)

การให้อาหารพวกมันจะได้ความรักจากมันหรือที่เรียกว่า ระดับความเป็นมิตร (Friendliness) และพวกวัตถุดิบเล็กๆน้อยที่พวกมันหามาเป็นการตอบแทน

ยิ่งเป็นอาหารสัตว์คุณภาพสูงก็จะทำให้ระดับความเป็นมิตรของพวกมันเพิ่มมากขึ้น

เมื่อระดับเลเวลความเป็นมิตรมากขึ้น พวกมันจะหาวัตถุดิบมาตอบแทนที่หายากและดีมากขึ้น และถ้าระดับเลเวลความเป็นมิตรสูงสุด พวกมันอาจจะช่วยคุณในขณะดำเนินเรื่องได้ด้วย

Majima - อ่า ที่นี่เริ่มมีกลิ่นเหมือนโรงนามากขึ้นแล้ว

Noah - ดูเหมือนโกโร่กับ ฟีนิกซ์ จะชอบคุณแล้วด้วยนะ

Majima - ฮ่าๆ เออๆ แล้วจะหาเวลาแวะมาเอาใจพวกแกใหม่ก็แล้วกันนะ

Noah - ถ้าเราหาสัตว์มาเพิ่ม และมากพอที่นี่จะกลายเป็นสวนสัตว์ขนาดเล็กได้เลยนะเนี่ย

Majima - อืมม งั้นทุกครั้งที่เราเจอสัตว์ที่ต้องการความช่วยเหลือเราก็พามันมาไว้ที่นี่ก็แล้วกันนะ ยังมีคนอีกมากมายที่ยังไม่มีสถานที่ที่เรียกว่าบ้าน ไม่ว่าจะสัตว์หรือคนก็เหมือนกัน ก็เหมือนกับที่นายช่วยชั้นแล้วให้ที่ที่เป็นบ้านกับชั้นไง

Noah - เดี๋ยวนะ นี่คุณกำลังบอกว่าผมเลี้ยงยากูซ่าอยู่งั้นหรอ? ..แต่สัตว์เลี้ยงก็ควรจะน่ารักนะ ...

Majima - ถ้าชั้นเป็นไอ้พวกที่ชอบกัดมือตอนให้อาหารก็ต้องระวังนิ้วของนายเอาไว้ให้ดีด้วยนะ ฮ่าๆ

Majima - ที่นี่เหม็นกลิ่นดินปืน และก็ยังมีอย่างอื่นอีก

ลูกเรือโจรสลัด - นั่นแหละพวก ยิงต่อไป !!! อย่างงั้นแหละ เฮ้ !

ลูกเรือโจรสลัด - ดูดิ นั่นเรือของพวกชาวประมง สอยแม่งเลย !!

ลูกเรือโจรสลัด - ได้เล๊ยย ! บรรจุกระสุน แล้วเล็งไปที่มันเลย !

ลูกเรือโจรสลัด - ดูมันสิ ตกใจตัวสั่นเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ

Noah - ไอ้พวกบ้าเอ้ย ! เราต้องรีบหยุดพวกมันนะครับ ก่อนที่จะมีใครต้องบาดเจ็บ

Majima - ไม่ต้องบอกหรอกโนอาห์ เราไปทำความสะอาดชายหาดกันเถอะ

Keith - เอาล่ะ พวกลูกหมาทั้งหลาย หยุดยิงแล้วเก็บปืนกันก่อน

Noah - ไอ้หมอนี่มันคนเมื่อวานนี่ ชื่อ Keith ใช่มั๊ย?

Majima - ชั้นว่า มันไม่รู้จักจำด้วยสิ

Keith - เมื่อวานลมกรรโชกแรงไปหน่อยเลยลื่น แต่วันนี้ไม่เหมือนเดิมแน่นอนโว้ย

Keith - วันนี้ชั้นมาพร้อมกับของเล็กๆน้อยๆจากของสะสมของกัปตันด้วยนะ อาวุธที่สุดสวยงามที่เคยดื่มเลือดจนตัวแดงจากยุคแห่งการสำรวจ

Keith - เรามาดูสิว่า นางอยากจะได้เลือดเพิ่มอีกมั๊ย ?

Majima - ชั้นว่าเราคงเล่นงานเขาหนักเกินไปจนกระทบกระเทือนทางสมองแล้วแหละ เจ้านี่สามารถโยนเราไปให้ฉลามกินได้ในทันทีเลยล่ะ แล้วก็ แกไม่ใช่กัปตันนี่หว่า ไปบอกเขาหน่อยสิว่าชั้นมาหา เขาคงไม่ได้กำลังรับแขกอยู่ใช่มั๊ย?

Keith - แล้วแกจะทำไมวะ ?

Majima - คือพอดีชั้นกำลังหาวิธีที่จะออกจากเกาะเล็กๆนี่อยู่ จะขอขึ้นเรือไปด้วยน่ะ ช่วยไปบอกเขาหน่อยได้มั๊ยล่ะ ?

Keith - กัปตันกำลังยุ่งอยู่อย่างที่แกว่านั่นแหละ เขากำลังกินอาหารอยู่น่ะ แล้วชั้นก็ยินดีที่จะเอาตาข้างที่เหลือของแกไปเสิร์ฟเป็นของหวานให้อยู่พอดี

Majima - โว้ ปากดีซะด้วย ขี้โม้จริ๊งๆ ก็ได้ อยากได้ก็เข้ามาเอาสิ

BOSS - Keith

เรียนรู้การโจมตีแบบรุนแรง (Deadly Attacks)

เมื่อศัตรูเริ่มเกร็งพลังจนมีออร่าสีแดงออกมา พวกมันจะใช้การโจมตีแบบรุนแรง (Deadly Attacks) ได้ ความเสียใจจากการถูกโจมตีจะหนักกว่าปกติมาก แต่ก็สามารถตอบโต้ได้

เริ่มจากกด X แดชหลบการโจมตีของมันในระยะประชิดให้ทันก่อนจะโดนโจมตี จะมีปุ่มแสดงขึ้นมาให้กดเพื่อใช้ท่า Ultimate Counter ซึ่งเป็นท่าตอบโต้ที่รุนแรงโจมตีกลับไป ซึ่งจะสร้างความเสียหายให้กับศัตรูเป็นอย่างมาก

ลูกเรือโจรสลัด - เฮ้ๆ พวกเรามาดูสิ ข้างล่างนั่น ไอ้ยากูซ่ามาที่นี่ด้วย ไปเล่นแม่งกัน

Noah - เอ่อ คุณครับ พวกมันเห็นเราแล้ว ดูเหมือนมันจะเรียกพวกให้มาทางเราด้วย

Majima - ไม่ต้องห่วงชั้นไม่นั่งรอให้มันมาหรอก เดี๋ยวจะขึ้นไปทืบแม่งถึงที่เลยล่ะ

The Collector -อ๊ากก !! บ้าเอ้ย ! อย่างกับเคี้ยวเข็มขัดเลย นี่มันเนื้อบ้าอะไรวะเนี่ย?

Masaru - ก็เนื้อมันไม่สดนี่ คุณต้องอยู่ในห้องน้ำทั้งวันแน่นอนถ้าผมไม่ฆ่าเชื้อราออกให้หมดน่ะ

The Collector -หมายความว่าแกต้องเอามันไปเผางั้นสิ ก็รู้นะว่าหน้าที่แกคือทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างมันกินได้ แต่นี่มัน ..

Masaru - ก็ใช่ ต้องขออภัยด้วยกัปตัน แต่ผมเตรียมสิ่งอื่นไว้แล้ว

The Collector -แล้วมันคือ ?

Masaru - เนื้อมันนุ่มอย่างกับผลไม้เลยล่ะครับ

The Collector -อะไรน่ะ? ดูแห้งๆ แกเอาหนังหรืออะไรมา

Masaru - นี่คือส่วนที่ดีที่สุดเลยล่ะครับ ถ้าทอดให้พอดีๆนะ กรอบอย่างเหลือเชื่อเลยล่ะ

The Collector -บ้าเอ้ย ค้างคาวตากแห้งเนี่ยนะ !!

Masaru - ไม่นะกัปตัน ผมรับรองว่ามันสดมากๆเลยครับ เดี๋ยวผมจะกินให้ดู

The Collector -ล้อเล่นใช่มั๊ยเนี่ย ไม่ต้องมากินโชว์โว้ยไอ้มาซารุ เอาไอ้ของบ้าๆนี่ออกไปไกลๆเลย น่าขยะแขยง ... อ๊วกกกก !!!

Masaru - รู้มั๊ยว่าหลายวัฒนธรรมชอบกินค้างคาวผลไม้ นักผจญภัยหรือโจรสลัดก็ควรต้องกินได้เหมือนกัน คุณว่ามั๊ย?

The Collector - เอาสเต็กมาให้ชั้นซักชิ้นก็พอนะ ได้โปรด !!

Masaru - นอกจากเรื่องอาหารแล้ว คุณได้ยินมั๊ยว่ามีเสียงเอะอะโวยวายอยู่ด้านนอกน่ะ

The Collector - ก็เหมือนจะแบบนั้น ออกไปดูสิว่าพวกมันมีเรื่องอะไรกัน

Masaru - ได้ครับกัปตัน

The Collector - แม่งเอ้ย .. สเต็กแม่งก็แข็งอย่างกับหิน ....

Masaru - เอาล่ะ ไหนบอกสิ ตอนนี้นายกำลังมีแผนรับมือพวกเราทั้งหมดด้วยตัวคนเดียวยังไง?

Majima - กัปตันของพวกแกอยู่ไหน? ชั้นมีเรื่องจะคุยกับเขาหน่อย นอกเสียจากว่าเขาปอดแหกเกินไปอ่ะนะ

ลูกเรือโจรสลัด - เฮ้ ไม่เอาน่าพวก ไม่ต้องทำให้มันยุ่งยากก็ได้นี่

ลูกเรือโจรสลัด - ไม่ว่าแกอยากคุยอะไรกับกัปตันของเรา คุยกับพวกเราแทนก็ได้

ลูกเรือโจรสลัด - นี่แกเป็นหนึ่งในพวกยากูซ่าที่เกาะ Nele แน่เลย มาทำบ้าอะไรที่นี่เนี่ย?

Majima - ชั้นไม่มีธุระกับไอ้พวกเศษสวะอย่างพวกแก ไปเรียกกัปตันแกออกมา!

ลูกเรือโจรสลัด - ชั้นว่าขึ้นบนคราวนี้เรามีของเล่นใหม่แล้วว่ะพวกเรา มาเล่นกับมันซักหน่อยดีกว่า

Noah - คุณไม่บาดเจ็บนะครับ?

Majima - ไม่ต้องห่วงน่า ตอนนี้ลมกำลังแรงเรือเลยเร่งดี เอาล่ะ เข้าไปหาไอ้กัปตันกันดีกว่า

Noah - อยากรู้จักว่าเข้าไปคุยในห้องกัปตันจะลงเอยยังไง?

Majima -การค้นหาคำตอบที่ดีที่สุดคือการลงมือทำยังไงล่ะ

Noah - แต่ก็ต้องระวังตัวด้วยนะครับ ตาลุงนั่นท่าทางแข็งแกร่งมากเลย

Majima - ก็หวังว่าจะเจอแบบที่นายว่าซะทีเหมือนกันเพราะชั้นเริ่มเบื่อไอ้พวกกระจอกนี่เต็มทีแล้ว ยิ่งเราเจอกัปตันเร็วเท่าไหร่เราก็จะได้เจรจาเรื่องเดินทางไปเกาะ Nele ได้เร็วเท่านั้น

Noah - ก็ขอให้การเจรจาจบลงด้วยดีแล้วกันฮะ

The Collector - แหม่ จัดการกับลูกน้องของชั้นเร็วมากๆเลยนะ ยอมเลย แต่เรายังมีมอนสเตอร์ตัวจริงเป็นไพ่ตายอยู่ในมืออีกนะ

Majima - แกเป็นหัวหน้าของไอ้พวกกระจอกนั่นหรอ?

The Collector - ใช่ ทั้งหมดนั่นรวมทั้งบนเกาะด้วย คนของชั้นเอง ตาแหลมนี่ สำหรับคนตาเดียวอ่ะนะ ฮ่าๆๆ

The Collector - จำได้ว่าชั้นไม่ได้เชิญแกมานะ ตกลงแกเป็นใครวะ?

Majima - เอาแบบเข้าใจง่ายๆเลยนะ ชั้นเป็นหนึ่งในพวกยากูซ่าจากเกาะ Nele แต่ดูเหมือนเรือจะแตกเลยถูกซัดเข้าฝั่ง นอกจากเรื่องวุ่นวายพวกนั้นแล้ว ชั้นก็จำอะไรไม่ได้เลยด้วย แม้กระทั่งชื่อตัวเอง

The Collector - แล้วไอ้คนขี้ลืมแบบแกต้องการอะไรจากชั้นวะ ?

Majima - ก็ว่าจะขอติดเรื่องแกไปที่เกาะ Nele ซะหน่อย ชั้นก็แค่อยากจะมาถามแกเองตรงๆแต่ไอ้พวกลูกน้องแกมันดันไม่พอใจ

The Collector - จริงดิ แล้วมันถึงกับต้องลงไม้ลงมือขนาดนั้นเลยหรอวะ?

Majima - ทำไงได้ก็พวกมันเริ่มก่อนนี่ กล้าคุกคามแม้กระทั่งเด็กและผู้หญิง บอกเลยว่าคนที่นี่เขาก็ไม่ได้ชอบพวกมันหรอก

Masaru - ปัญหานี้มันมาจากคุณ ผมคิดว่าเราก็คงต้องตอบโต้บ้างอ่ะนะ ดูเหมือนไม่คุณก็กัปตันของผมจะต้องตายกันไปข้างนึง แต่ทำไมต้องให้ไปถึงจุดนั้นในเมื่อผมสามารถฆ่าคุณเพื่อให้เรื่องวุ่นวายนี้มันจบลงได้ ง่ายกว่า

Majima - ในที่สุดก็เจอคนประเภทที่กัดมากกว่าเห่าซะที

The Collector - มาซารุเป็นหนึ่งในบอดี้การ์ดที่ดีที่สุด ฉลาดและมีพละกำลังพอๆกัน แม้จะทำอาหารหมาไม่แดกก็เถอะ

Masaru - รู้สึกเป็นเกรียติในคำพูดของคุณเหมือนเช่นเคยครับ กัปตัน

The Collector - ก็มันจริงนี่หว่า มาซารุ

Masaru - เราอย่ามาทำให้ห้องของกัปตันสกปรกเลย ออกไปข้างนอกกันดีกว่า

Majima - เอาไงก็ได้ ....

The Collector - นี่ มาซารุ ดูเหมือนเราจะโชคดีนะ เพราะเนื้อสดๆคือสิ่งที่ชั้นกำลังต้องการอยู่พอดี

Masaru - ได้เลยกัปตัน หวังว่าคุณคงยังจะหิวอยู่นะ ผมจะหาเนื้อที่คนชอบมากกว่าค้างคาวพลไม้มาให้

The Collector - เฮ้ย ใจเย็น ชั้นแค่ล้อเล่นเว้ย !!

Masaru - นี่เจ้าหนู เดี๋ยวนายกำลังจะเห็นไอ้โง่สองคนที่พยายามจะฆ่ากัน แน่ใจนะว่าไม่อยากจะหันไปที่อื่นน่ะ?

Noah - ไม่เป็นไรครับ เพื่อนผมเอาอยู่ เขาชนะทุกคนที่พยายามสู้กับเขามาได้ตลอดอยู่แล้ว

Masaru - โอ้ งั้นก็สนุกล่ะ คงต้องขอพิสูจน์กันหน่อย

Majima - เข้ามาเล๊ย ฮี่ๆๆ

BOSS - Masaru Fujita

Masaru - ฝีมือแกก็ไม่เลวนี่หว่า ....อั๊กก ....

Noah - เขาโอเคนะครับ ไม่ตายใช่มั๊ย?

Majima - ไม่ตายหรอก แต่คงลุกไม่ขึ้นซักพัก ดูสิ เจ้าหมอนี่อย่างกับกระสอบใส่หินยังไงยังงั้นเลย

Noah - จริงด้วยครับ แต่เดี๋ยวนะ เหมือนเขากำลังยิ้มอยู่เลยอ่ะ

Majima - ช่างมันเถอะ ชั้นจบเรื่องตรงนี้แล้ว หวังว่ากัปตันคงรอเราอยู่ในห้องนะ

Majima - โนอาห์ !!

The Collector - ปกติมาซารุไม่ล้มง่ายๆแบบนี้หรอกนะ ทำเอาชั้นแปลกใจนิดหน่อย แต่ถ้าแกอยากจะช่วยเจ้าหนูนี่ไม่ให้ตายก่อนวัยอันควรล่ะก็

Majima - เอามือสกปรกของแกออกไปจากโนอาห์ เดี๋ยวนี้ !! แล้วชั้นจะยอมทุบกระโหลกแกแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น

The Collector - เฮ้ย ไอ้มาซารุ ลุกขึ้นมาได้แล้ว มัวแต่นอนอู้อยู่ได้!!

Masaru - ห๊ะ!! กัปตันเรียกผมหรอครับ !?

The Collector - ลุกขึ้นมาซะที ! แล้วจัดการไอ้ยากูซ่าของเราให้มันอยู่เฉยๆหน่อยสิ !

The Collector - อ่า ดีมาก แบบนั้นแหละ

The Collector - แกได้ยินมั๊ย? ไม่ต้องใช้เวลานานมากก็สามารถเชือดคอเด็กได้ง่ายๆเลยนะ อยู่เฉยๆ ถ้ามัวดิ้นแบบนั้นอาจทำให้ชั้นเข้าใจผิดได้นะ มือชั้นยิ่งลื่นๆอยู่

Noah - แค้กกๆๆๆ อ๊ากก แค๊ก ๆๆๆๆ !!

Majima - ชอบยอมแล้ว แกจะต้องการตัวประกันทำไมอีก ปล่อยเด็กไป!

The Collector - แสดงความเคารพต่อกัปตันแบบนั้นแหละ ดีมาก ฮ่าๆๆๆ

Noah - ฮื้ออออๆๆ แค้กกๆๆๆ อ๊ากก แค๊ก ๆๆๆๆ !!

Masaru - เอ่อ กัปตันครับ เขาเลือดออกที่คอ เด็กกำลังจะหายใจไม่ออกแล้วครับ

The Collector - แล้วไง ?

Noah - ฮื้ออออๆๆ แค้กกๆๆๆ อ๊ากก แค๊ก ๆๆๆๆ !!

The Collector - หุบปากแล้วตั้งใจจับไอ้ลูกหมานั่นให้แน่นๆก็พอ ก็เหมือนที่แกพูดก่อนหน้านี้ไง ตาต่อตาฟันต่อฟัน ต้องให้มันชดใช้กับที่มันทำกับลูกเรือของเรา

Masaru - แต่ กัปตันครับ เขาเป็นแค่เด็กเองนะ !

The Collector - แกเป็นบ้าไปแล้วรึไงมาซารุ? แกก็ด้วยไอ้หนูหยุดร้องไห้ได้แล้ว !!

Masaru - เอาล่ะ พอเลย ชั้นจะไม่ฟังคำสั่งของแกอีกแล้ว

The Collector - อ๊ากก !! อะไรของแกวะเนี้ย !?

Masaru - ปกติผมทนความเลวทรามของคุณได้ บอกตรงๆผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรหรอก แต่ ทำร้ายเด็กที่ไม่มีทางสู้แบบนี้อ่ะนะ ขอซัดซะทีเถอะวะ !

The Collector - อ๊ากก !!

Majima - นายก็เป็นคนดีเหมือนกันนี่หว่า

Masaru - ในขณะที่ผมทำงานอยู่กับคุณ ผมไม่สนใจรสชาติอันเลวร้ายของคุณซักนิด แต่แบบนี้มันเกินไป

Majima - นายโอเคนะ โนอาห์ โทษทีที่ชั้นประมาทไปหน่อย เอาล่ะ ถึงเวลาที่ต้องตอบแทนไอ้ตัวตลกนั่นที่มันทำกับนายแล้ว

The Collector - เออๆๆ ได้ๆ ถ้าจะเอาแบบนี้ก็ได้ ชั้นหวังว่าไอ้นี่มันคงช่วยเรื่องนี้ได้

Majima - บ้าอะไรวะน่ะ มันไปขุดปืนสมัยพระเจ้าเหาแบบนั้นมาจากไหนวะเนีย?

The Collector - มันคือสุดยอดคอลเลคชั่นของสะสมของชั้นเลยล่ะ ตอนแรกคิดว่าจะเก็บไว้ใช้กับศัตรูที่เจ๋งกว่านี้ แบบที่คู่ควรกับเรื่องเล่าในแบบกลาสิตัวจริงอะไรแบบนั้น

Majima - ชั้นก็ไม่ได้บอกว่าไม่ชอบความคลาสิคแบบโจรสลัดซักหน่อยนี่หว่า โดยเฉพาะเวลาแบบนี้

Masaru - ไม่ต้องห่วงเรื่องเด็กนะ ผมจะคุ้มครองเอง

The Collector - ชั้นจะจัดการแกก่อน จากนั้นก็ไอ้เด็กนั่นแล้วก็ไอ้มาซารุขี้ขลาด ... อยากเป็นลูกเรือก็ต้องตายแบบลูกเรือ

BOSS - Jack The Collector

The Collector - อั๊กก !! พอแล้ว ได้โปรด แกชนะแล้ว เอาเรือไปเลย !

Masaru - เจ้าหนูไม่เป็นไรแล้วนะ

Majima - เฮ้ ชั้นเคยพูดถึงเรื่องนี้ไปแล้วก่อนหน้านี้ เรื่องที่ชั้นพยายามขึ้นมาบนเรือลำนี้ ...มันต้องมีกัปตัน มันถึงจะไปต่อได้ และก็ไม่มีใครคู่ควรเท่านายอีกแล้ว

Masaru - จริงๆแล้วโจรสลัดมันไม่มีธรรมเนียการสืบทอดตำแหน่งที่แน่นอนหรอก แต่ดูจากฝีมือของคนที่อยู่บนเรือตอนนี้ บางทีควรเป็นคุณมากกว่านะ คุณอยากไปเกาะ Nele ไม่ใช่หรอ? เป็นหน้าที่ของกัปตันที่จะตัดสินใจว่าจะไปไหน ผมกล้าเดิมพันเลยว่าคุณสามารถทำได้แน่นอน แล้วอีกอย่างคุณเป็นคนชนะกัปตันคนก่อนได้ ผมเองก็เห็นด้วย

Noah - โว้ ได้ยินมั๊ยครับ คุณจะได้เป็นกัปตัน โคตรเจ๋งเลย !

ลูกเรือ - เฮ้ มาซารุ คุณแน่ใจนะ แล้วถ้ากัปตันคนก่อนมันกลับมาล่ะ?

Masaru -ถ้ามันเป็นแบบนั้น เราจะบอกเขาว่า เรามีกัปตันแล้ว และก็โยนเขาออกจากเรือไปก็จบ

ลูกเรือ - ฮ่าๆ ก็มีเหตุผลดีนะ ยังไงเราก็ไม่ได้ชอบขี้หน้าเขาอยู่แล้วนี่

Masaru - แล้วคุณล่ะว่าไง ? ดูเหมือนคุณจะเป็นกัปตันคนใหม่แล้วนะ

Majima - กัปตันงั้นหรอ ?

Majima - ฟังดูก็ไม่เลวนี่หว่า ฮี่ๆๆๆๆ

Majima - เฮ้ย ทุกคนฟังนะ ชั้นไม่ได้จะทำเรื่องนี้แบบเล่นๆหรอกนะเว้ย !! ชั้นจะไม่ทำอะไรครึ่งๆกลางๆแน่ และกัปตันของพวกนายก็คาดหวังให้พวกนายทำอย่างเต็มที่เช่นกัน !!

ลูกเรือ - คุณไว้ใจพวกเราได้แน่นอนครับ กัปตัน ! แล้วก็อย่าลืมเลี้ยงเหล้าและสาวสวยๆให้เราด้วยนะครับ แล้วคุณจะมีลูกเรือที่จงรักภัคดีแน่นนอน ฮ่าๆๆ

Noah - นี่คุณครับ ถ้าคุณเป็นกัปตันแล้ว ถ้าคุณได้ความทรงจำกลับคืนมาคุณจะทำยังไงต่อ?

Majima - ถ้าเวลานั้นมาถึง ชั้นจะจัดการกับมันเอง ในแบบของชั้น ตอนนี้อย่าเพิ่งไปกังวลเลย แต่ถ้าความจำมันไม่กลับมาชั้นก็จะเป็นโจรสลัดต่อไปดีกว่า จะยากูซ่าหรือโจรสลัดมันก็ไม่ต่างอะไรกันหรอก

ลูกเรือ - นี่มาซารุ เราเสียลูกเรือไปหลายคนเลยนะ คิดว่าเราจะเดินเรือต่ออีกครั้งไหวมั๊ย? ประเด็นคือ เราไม่มีแม้กระทั่งคนนำทางด้วย

Majima - หมายความว่าไง? การเดินเรือหนึ่งลำมันต้องใช้คนมากขนาดนั้นเลยหรอ?

Masaru - อืมม ถ้าคนไม่พอมันก็เอาเรื่องอยู่นะ

Noah - เรื่องนี้แก้ได้ไม่ยากครับ

Masaru - ทำไมนายคิดงั้น?

Noah - ก็เรามีคนนำทางที่เก่งที่สุดอยู่บนเกาะนี้แล้วนี่ครับ แน่นอนว่า ก็พ่อผมไง เขาเคยทำมาก่อน ล่องเรือด้วยตัวคนเดียวก็ทำมาแล้วคุณรู้เปล่า?

Majima - จริงด้วย เขาเคยเป็นนักล่าสมบัตินี่หว่า ?

Noah - ใช่ครับ แล้วก็เป็นคนนำทางด้วย เขามีเรือของตัวเองและสิ่งของต่างๆครบเลย ถ้าคุณอยากจะหาสมบัติก็ต้องถามพ่อผมนี่แหละ

Majima - มีพรสวรรค์ขนาดนั้นแต่เอามาจมไว้ที่บาร์เนี่ยนะ?

Masaru - แต่ถ้าเขาทำได้จริงๆล่ะ คุณจะไปชวนเขามาเป็นคนนำทางให้เราได้มั๊ย?

Majima - มันติดอยู่เรื่องเดียว ล่าสุดเขาเพิ่งบอกชั้นว่า อย่าให้เห็นหน้าแถวนี้อีกนี่สิ

Masaru - ยังไงคุณก็คงต้องไปถามเขาดูหน่อยแล้วล่ะ ถ้าเขาไม่โอเคก็ดูสิว่าเขาต้องการคุยด้วยกำปั้นมั๊ย?

Noah - ไม่ต้องเลย จะไม่มีใครได้อัดพ่อผมทั้งนั้นแหละ ทำไมเราไม่ไปลองคุยกับเขาก่อนล่ะ?

Masaru - การสรรหาบุคลากรเป็นเรื่องสำคัญที่กัปตันต้องจัดการ ผมจะปล่อยเป็นหน้าที่คุณก็แล้วกันนะ ส่วนพวกเราที่เหลือจะเตรียมเรือให้พร้อมในการออกเดินทาง แล้วก็ คุณบอกว่าคุณจำชื่อตัวเองไม่ได้ใช่มั๊ย? งั้นผมขอเรียก กัปตันเฉยๆไปก่อนนะ